De debuut-cd van Rumer kwam vorige week plotseling binnen op de tweede plaats van de album hitlijsten. Niet slecht, voor een Engels-Pakistaanse zangeres waar niemand nog van heeft gehoord. Toch is het niet verwonderlijk, want de naam van de 31-jarige gaat rond als een lopend vuurtje; Dit kan wel eens de nieuwe Karen Carpenter zijn!
De vergelijking met de deze maand 28 jaar geleden overleden zangeres van the Carpenters is niet moeilijk te vinden. Zo oud als Karen Carpenter stierf, zo oud is de zangeres van ‘Seasons of my soul’ nu en wie de stem niet als twee druppels water op die van de zangeres van The Carpenters vindt lijken, moet zijn of haar oren eens goed na laten kijken.
Hoe dan ook, de ballads van Rumer klinken vertrouwd. Niet alleen omdat ook Rumer het met enkele covers (Goodbye Girl, Alfie en It might be you) probeert, maar zeer zeker omdat de zangeres een warmte in haar stem heeft die je doet terugverlangen aan de jaren ’60. Naast de onmiskenbare vergelijking, trekt Rumer ook met regelmaat richting Carole King, Belle and Sebastian en het is dan ook niet verwonderlijk dat de schrijver van het nummer waarmee The Carpenters bekend raakten (‘Close to You’), Rumer al uitnodigde naar zijn huis in Californië, om het talent zelf aan het werk te horen.
Eerste single ‘Slow’ is misschien direct het rustigste nummer van het album en spreidt duidelijk tentoon dat Rumer een niet te missen gaste is op de komende jazzfestivals in Europa. Eerbetoon ‘Aretha’ (Franklin), laat een kleine glimp van het verdere kunnen van de zangeres door. Ietsjes vlotter, maar tegelijk de grens aangegeven van haar debuut. Jammer, want al met al klinkt Rumer daardoor ietsjes te veel als een ‘cruise-zangeres’. En dat terwijl ze volgens mij meer kan dan ballads alleen. Hopelijk laat ze dat horen op haar tweede album, wat hopelijk niet lang op zich laat wachten. (7/10)(Atlantic)
