Bah. Guardian Angel, die naam heb ik inmiddels nèt iets te vaak gehoord (en gezien). Een slechte binnenkomer. Maar goed laat ik de plaat niet beoordelen op haar titel.
Bovenstaande gezegd, betrap ik mij op een grove overtreding! Ik moet dat ook niet meer doen. Guardian Angel is een prima naam voor deze plaat. Want op het intro na, gebeurt er op de rest van de plaat niets bijzonders.
De zang is vervelend, erg vervelend en de combinatie van toetsen en gitaar (ook al vind ik het idee prima) is niet goed. Niet goed, in de zin van slecht. Over die zang, om mijn ergernis te illustreren: track drie (Senses) op 5 minuut 35 begint de zanger aan een schreeuw die uitmondt in een soort van kreet die nergens op lijkt. Nee, het lijkt wel ergens op, namelijk op een nietsvermoedende voorbijganger die opeens een rol behang tussen zijn benen krijgt geduwd. Bah! Ik krijg er jeuk van aan onder mijn oksels.
En ja hoor, dan begint nummer vier. Weer die toetsen en vreselijke zangstem. Ik houd enorm van toetsen, moet u weten. Maar ik houd niet van de toetsen op de plaat Guardian Angel van Divided Multitude. Ik houd ook niet van de composities (niets, maar dan ook niets origineels te ontdekken), de stem wordt per lettergreep vervelender. Ik heb nu vijf van de elf nummers gehoord en ga de plaat nú afzetten. (3/10)
