Blij verrast waren we, toen we op de redactie de nieuwe cd van [[Incognito]], ‘Live in London, The 30th Anniversary concert‘ binnen kregen. De Britse jazzfunkband bestond afgelopen jaar 30 jaar, en dat moest gevierd worden met een concert in de O2 in Londen, augustus afgelopen jaar. De opnames van dit concert zijn op dubbel-cd gezet, die morgen in de schappen ligt. Alle kopstukken van de band zijn aanwezig op de cd, van [[Jocelyn Brown]] tot Maysa Leak, en natuurlijk Bluey, de van oorsprong Mauritiaanse frontman van de Britten. In Nederland is Incognito voornamelijk bekend vanwege hun grote hit ‘Allways There’, maar ook ‘Don’t you worry ‘bout a thing’ en ‘Nights over Egypt’ zijn nummers die bij een ieder bekend zijn. Bekend of niet, ‘Live in London’ is een heerlijke cd om naar te luisteren. Met ‘Deep Waters’ levert Incognito een heerlijke track, en een goed luisteraar herkent er enkele trekjes [[Level 42]] in. Niet zo verwonderlijk, want de twee bands zijn elkaars verlengde als het om muziek gaat. Niet voor niets drumde de huidige drummer van [[Porcupine Tree]], [[Gavin Harisson]] voorheen bij beiden, en ook de funky bass is bij beide bands een dragend instrument.
De meeslepende sax van Finn Peters op ‘Don’t you worry’, geeft duidelijk aan dat de band lekker in haar vel zit, en met plezier op het podium staat. Met de meer dan romantische ‘I hear your name’ laat Incognito duidelijk horen nog steeds heer en meester te zijn in meer dan jazz en funk alleen, melodramatisch Caraïbisch startend maakt de band hun live-reputatie meer dan waar: Ruim 16 minuten sleept ze je kraakhelder mee in gedachten, terug naar de tijden dat ondergetekende nog met regelmaat concerten bezocht in het Jazz Cafe aan Parkway in Londen. ‘Nights over Egypt’, een cover van [[The Jones Girls]] is natuurlijk de verwachte toegift, hoewel de toegevoegde strijkers het nummer een onverwachte wending geven. Het tienkoppige strijkorkest dat de band op deze cd begeleidt is misschien wat weinig makkelijk te horen, maar maakt het een band juist niet goed, als je na 10 keer luisteren iedere keer iets nieuws ontdekt?
Al met al een zuivere cd, die een ieder meevoert, terug naar de jaren ’80 en ’90, waarin de jazzfunk, samen met [[Jamiroquai]], de [[Brand New Heavies]] en [[Level 42]] haar hoogtepunt had. Waar [[Light of the World]] ophield, wisselde Bluey Paul ‘Tubbs’ Williams in voor een groep rasmuzikanten, die, als je deze jubileum-cd mag geloven, nog minimaal 30 jaar langer mee kan. Mocht je de dubbel cd niet genoeg vinden, van dit concert is ook een dvd uit, beiden door Inakustic op de markt gebracht. (9/10)
