Festival Stille Nacht Rotterdam komt terug! Het winterfestival dat de beste beloftes op het gebied van americana, indiepop, folk en electronica biedt, verhuist dit jaar naar de Maassilo. Je hoeft niet meer door de regen van band naar band, parkeren is gratis, maar ook de metro stopt voor de deur. Ideaal dus. De oude graansilo in de Rotterdamse Maashaven zal het bijzondere festival helemaal tot zijn recht laten komen.

Bent van Looy, de voormalig frontman van Das Pop, blijft steeds weer nieuwe elementen en reflecties op in zijn innemende bitterzoete popliedjes. Op het fraaie Yours Truly omarmt de Gentse artiest inspiraties van zowel ver als dichtbij: van Zurich, Tel Aviv en Los Angeles tot aan de huisjes, boompjes en beestjes.

The Dunwells is een gitaarduo uit Leeds, bestaande uit de gebroeders Joe en Dave Dunwell. Samen schrijven ze fraaie, loepzuiver gezongen, melancholische liedjes, zoete pap voor liefhebbers van Turin Brakes, Kings Of Convenience en Bear’s Den.

The Bony King Of Nowhere is het pseudoniem van de Gentse songwriter Bram Vanparys. Dit jaar bracht Vanparys het album Silent Days uit, dat in een kleine caravan in de Ardennen is opgenomen tijdens een koude winterperiode. Het resultaat is muziek die zijn artiestennaam, een knipoog naar Radiohead, eer aandoet: weids en avontuurlijk in klank, intiem en tastbaar in woord.

a balladeer is de band rondom liedjesschrijver en muzikant Marinus de Goederen. Bekend van de hit Swim With Sam, bekroond met een Edison en Zilveren Harp, de eigenzinnige De Goederen tekent zijn successen door ambachtelijke popmuziek uit te brengen vanuit eigen koers en voorwaarden. Ook als het om de feestdagen gaat: a balladeer bracht vorig jaar het anti-Kerstalbum (!) December uit.

Saarloos schrijft subtiele, melancholische folkpop met expressieve teksten. In thuisland Ierland is Saarloos de meest gestreamde act van 2018, en na een recente tour met Gavin James lijkt de groep rondom songwriters Craig Gallagher en Brian McGovern alleen maar te groeien in populariteit.

Sofie Winterson’s nieuwe album Sophia Electric (Excelsior Recordings) vormt een intrigerend kruispunt van het brede geluidspalet dat de veelzijdige Amsterdamse muzikant door de jaren heeft ontwikkelt: een combinatie van dromerige synthpop, diepe elektronica en puntige indierock.

Halo Maud vangt een bijzonder psychedelisch popgeluid, ergens in het verlengende van Melody’s Echo Chamber, Air en Sugarcubes. Deze Franse artiest en multi-instrumentalist schept een dromerig muzikaal landschap van subtiele tempowisselingen, speelse hooks en bedwelmende vocalen.

The Visual is een Amsterdamse band. Ze vertolken liedjes die net zo scherp berusten op sfeerelementen en stilte als een fraaie melodie, waarbij de loepzuivere, expressieve stem van Anna van Rij het absolute aandachtspunt vormt. Begin komend jaar verschijnt het langverwachte debuut van The Visual.

Donna Blue is een nieuwe Nederlandse popsensatie rondom het duo Danique van Kesteren en Bart van Dalen. Deze muziek is schatplichtig aan Franse pop en David Lynch: schunnig, romantisch, duister en dansbaar. De soundtrack van een vintage Hollywoodfilm die nog niet bestaat.

Bear Valour (voorheen bekend als Book of Eli) is de band rondom Aileigh Awad. Met meestemmige zang, twee gitaren, subtiele synthlagen en warme contrabas creëren ze donkere, dromerige folk met dreigende spanningsbogen en spannende zangharmonieën.

De indiefolk van la loye is subtiel en gelaagd. Met bijna fluisterende zang en donkere instrumentatie vormt de band een intieme sfeer, waarin songwriter Lieke Heusinkveld zingt over de angst van het opgroeien, de kunst van het alleen zijn en de onvoorwaardelijke liefde.

De laatste jaren was Annelie’s talent, kennis en veelzijdigheid een onmisbare schakel voor diverse artiesten, waaronder Eefje de Visser. Het eerste solowerk van de muzikante is een instrumentaal piano album. Annelie berust haar spel op subtiliteit en kalmte, zonder op emotionele kracht en wispelturige spanning in te boeten. Annelie cureert vanavond een podium waar neo-klassieke artiesten Jacco Wynia en Shana Bossmann acte de présence zullen geven.

Jacco Wynia begon zijn loopbaan als musicus met het spelen in kerken op 13-jarige leeftijd. Tijdens zo’n kerkdienst draait het om een diepere connectie zoeken met je naasten, en dat is exact het principe waarmee Wynia nu eigen composities schrijft: een bepaalde essentie scheppen waarin de luisteraar zich verwant voelt, waarin de kleinste details voor het grootste gebaar zorgen.

De beeldende composities van muziekfabriek Shana Bossmann nemen je mee over de hele wereld, van Groenland tot aan het Noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. Speciaal voor Festival Stille Nacht blijven alle synthesizers thuis en beperkt Bossman zich tot enkel de piano: het instrument waarbij ze zich het meest thuis en het meest kwetsbaar voelt.

Het Stille Nacht Festival vind plaats op zondag 23 december.

Deel: