Na de successen van ‘Roodkapje’, ‘Hans & Grietje’ en ‘De Gelaarsde Kat’ brengt Van Hoorne Theaterproducties nu het verhaal van ‘Klein Duimpje’ tot leven, met in de hoofdrollen Geert Hoes en Sita. De musical is een familiemusical en dat was te zien aan het grote aantal kinderen dat in het theater aanwezig was. Voor het kind dat zichzelf het leukst verkleedde was er een prijsje, in de vorm van een pop van de prinses, en een cd van de voorstelling. Een leuk initiatief om de sfeer er zo goed mogelijk in te brengen.
Nu moeten we de recensie vanuit de ogen van het kind zien, want eerlijk is eerlijk, als volwassene prik je al snel door de musical heen, zeker als je al menig ‘grote’ musical hebt gezien, maar de kinderen, daar is het om te doen. Vanaf het begin lukt het de cast van ‘Klein Duimpje’ om de kleine man te pakken: vanaf de ontvangst door lakei Coco in de zaal, tot de leuke nummers die gedraaid werden voor aanvang van de show. Een pré, die grote musicalproducenten nogal eens missen!
Het verhaal is voor de meeste volwassenen natuurlijk bekend, en wie heeft het sprookje niet al minimaal tien maal aan hun kinderen verteld? Het maakt niet uit, de musical zit vol met verassingen en de kids slikken de mindere zang en eenvoudige dans als zoete koek. Natuurlijk, het maken van een familiemusical is anders dan voor volwassenen, maar heeft het het kind te pakken, dan laat het kind je nooit meer los. ‘Klein Duimpje’ is anders dan familiemusicals als ‘Droomvlucht’ of ‘De Sprookjesboom’ en vallen beter te beschrijven als K3-musical. Niet erg, maar dan weer je waar je aan toe bent. Veel grappen en grollen zijn voorspelbaar en gemakkelijk gemaakt, en ja, als je kinderen wil vermaken, dan doet een ‘broodje poep’- grap het natuurlijk erg gemakkelijk.
‘Baron Joris’ (gespeeld door Michael van Hoorne) is dan misschien wel de anti-held van de voorstelling, hij is met zijn André van Duin-achtige voorkomen voor de volwassenen de dragende kracht van de musical. Hij is het die voor de musical de grote kracht is, niet de grote namen als Geert Hoes (Klein Duimpje) en Sita (Prinses Annabel). Voor de kinderen doet het er niet aan toe, maar het is om zijn minst opmerkelijk te noemen. Ja, het verhaal wijkt af van het oorspronkelijke sprookje en dat heeft de producent goed begrepen.
Voor Sita is het de eerste keer dat de zangeres/presentatrice in een musical speelt, en dat haar debuut in de familiemusical niet echt stand houdt, geeft niet aan dat Sita het allen bij presenteren moet houden. Als ze wat meer op haar mimiek let tijdens het zingen gaat het zeker goed komen, maar voor de volwassen musicals mist ze toch nog net wat ervaring.
Nogmaals gezegd, Michael van Hoorne is de reden dat de voorstelling een succes is, maar eerlijk is eerlijk, met zijn humor, die zelfs de overige acteurs menigmaal op een lachspoor brengt (‘Ze lijkt wel heel erg op Bokito’) geeft de acteur aan te groot te zijn voor een familiemusical. Geef die man een eigen revue, de vrijheid en een aangever à la Frans van Dusschoten en Nederland heeft er een grote komiek bij.
Al met al is ‘Klein Duimpje’ vermakelijk voor kinderen, waarvan velen van begin tot eind dubbel van het lachen lagen, en bij tijd en wijle zelfs voor de ouders. Groots niet echt, maar voor de kleine man een toppertje.
Foto’s (c) Nick van Ormondt