Harrys Gym. “Wie?” hoor ik je zeggen. Ik kan je vertellen, je bent niet de enige die dat dacht. ‘What Was Ours Can’t Be Yours’ is het tweede album van deze Noorse ‘zweverige’ Indiepop band. Geen alledaags album overigens, je moet echt de tijd nemen om er naar te luisteren. En juist deze tijd is schaars tegenwoordig. Ik geef je advies: luister in de auto, in de trein of op de fiets naar Harrys Gym en de rust zal als een deken over je heen vallen. Letterlijk.
Een deken kennen we namelijk allemaal. Liggend op de grond vormt het een oppervlak van (vaak) zacht materiaal. Bekijk je dit van de zijkant, zie je een lijn. Een rechte lijn, met misschien hier en daar een kronkel, omdat de deken niet precies recht ligt. Een mooie vergelijking met de muziek van Harrys Gym. Eén doorgaande lijn, met overal dezelfde zang, hetzelfde scala aan instrumenten en de tekst gaat over de dood, bomen, dieren en zeilen. Wat wil je nog meer?
Nou, ik zou nog wel het één en ander op kunnen noemen. Het hele album klinkt zweverig en het doet me bij de intro denken aan ‘Celtic Women’. Een vrouw in een lang gewaad met twee takjes in het haar, staand naast een vreugdevuur, zwaaiend met haar armen. Niet precies wat ik bij het beluisteren van een album verwacht, maar als dit je doelgroep is als band, heb ik daar natuurlijk helemaal niets op aan te merken!
Een sterk nummer van het album is ‘No Hero’. Dit nummer wijkt af van de rechte deken en laat ons een lage synthesizer horen, in combinatie met percussie die je kunt vergelijken met een langzaam drum ’n bass nummer. De zweverige stem van Anne Lise Frøkedal past hier erg goed bij. Na het horen van dit nummer, zijn mijn verwachtingen van dit album bijgespijkerd. Helaas zakken ze aan het einde weer allemaal in, aangezien het album de deken weer volgt en verder gaat op de bekende toer.
Al met al mag ik stellen dat dit album een hoog zweefgehalte heeft, waar je van houdt of wat je werkelijk niets vindt. Het nummer ‘No Hero’ vind ik het best geslaagd en deze stijl mogen ze van mij best doorzetten op een volgend album. De stijl die ze nu hanteren hebben we na het horen van dit album al uitgezeten, dus wordt het tijd voor iets nieuws of in ieder geval anders. Of ze dit advies in acht nemen is nog maar de vraag. Bovendien kunnen ze dit niet lezen, omdat het Nederlands is. Jammer. (6/10) (Dying Giraffe)
{slide=Harrys Gym – Old Man}http://www.youtube.com/watch?v=F2OeLzTWwZo{/slide}
