Zanger, cabaretier en acteur Gerard Cox is overleden. Zijn dood volgt enkele weken nadat hij bekendmaakte ongeneeslijk ziek te zijn. In augustus deelde hij openlijk dat hij slokdarmkanker had en geen zware behandelingen meer wilde ondergaan. Met zijn overlijden verliest Nederland een van de meest herkenbare stemmen en gezichten uit de muziek en de televisie.
Cox wist als geen ander melancholie en humor te mengen. Zijn liedjes riepen weemoed op, zijn cabaret en televisie-werk stonden vol relativering en nuchterheid. Hij bleef altijd trouw aan zijn Rotterdamse wortels en werd geliefd om zijn eerlijkheid en scherpe observaties.
Gerardus Antonius ‘Gerard’ Cox werd geboren op 6 maart 1940 in Rotterdam. Na een korte periode als onderwijzer koos hij al snel voor het podium. Hij begon zijn carrière in de cabaretwereld en werkte samen met artiesten als Jasperina de Jong, Jenny Arean, Rogier van Otterloo en natuurlijk Joke Bruis, met wie hij enige tijd getrouwd was en na hun scheiding nog veelvuldig bleef werken. Zijn stem en gevoel voor taal brachten hem in de jaren zestig en zeventig bij een groter publiek.
Muziek speelde een belangrijke rol in zijn loopbaan. Cox scoorde verschillende hits, waarvan ’’t Is weer voorbij die mooie zomer’ de bekendste werd. Het nummer groeide uit tot een onmisbare klassieker in de Nederlandse muziekgeschiedenis. Naast luisterliedjes bracht hij ook meer luchtige nummers, vaak met een knipoog naar de actualiteit.
Naast zijn televisie- en theaterwerk bleef muziek altijd een rode draad in het leven van Gerard Cox. Hij bracht een reeks albums en singles uit waarin hij vaak het alledaagse leven, herkenbare emoties en kleine menselijke verhalen bezong. Nummers als ‘Jacqueline’, ‘Die laten we niet meer gaan’ en ‘Laat me maar alleen’ raakten een snaar bij een breed publiek en werden tijdloze klassiekers in de Nederlandse muziekgeschiedenis. Zijn stem, met dat onmiskenbare Rotterdamse accent, gaf zijn liedjes een eigen karakter: soms weemoedig, soms ondeugend, maar altijd oprecht en dichtbij. Cox wist in zijn muziek zowel een glimlach als een traan te brengen, en hij legde met gemak een brug tussen verschillende generaties luisteraars. Zijn muzikale nalatenschap blijft daarom niet alleen een herinnering aan zijn talent, maar ook aan de warmte, humor en eerlijkheid waarmee hij de luisteraar altijd wist te raken.
Zijn populariteit nam verder toe door zijn werk op televisie. Het hoogtepunt was de rol van Jaap Kooiman in de langlopende sitcom ‘Toen was geluk heel gewoon’, die vijftien jaar op televisie te zien was. Met de serie won hij in 1999 de Gouden Televizier-Ring en schreef hij tv-geschiedenis.
Ook in het theater stond Cox jarenlang met regelmaat op de planken. Zijn voorstellingen waren vaak persoonlijk en doorspekt met humor en ironie. Naast zijn artistieke werk was hij bekend als columnist en als uitgesproken stem in maatschappelijke discussies.
In de laatste jaren van zijn leven bleef Cox actief, al was het in een rustiger tempo. Zijn ziekte kondigde hij zelf aan, met de nuchterheid die hem kenmerkte. Hij gaf aan dat hij geen zin had in lijden, maar liever de tijd die resteerde wilde gebruiken zoals hij zelf wilde.
Zijn liedjes worden nog steeds veelvuldig gedraaid op de radio zijn televisiewerk blijft onverminderd populair en zijn stem klinkt door in de herinneringen van velen.
Gerard Cox is 85 jaar geworden.