De grote Arno Hintjens heeft niet veel concerten meer voor de boeg. Slechts 72 jaar oud is enkele jaren geleden alvleesklierkanker vastgesteld bij de zanger. Het leven wat de zanger reeds achter de rug heeft, laat hem echter niet veel rust wat betreft de oude dag. 6 Concerten dit jaar staan er gepland, 4 in Brussel, 2 in zijn geliefde Oostende, en mogelijk is het dan gedaan met de muzikale carrière van de oude frontman van T.C. Matic. Zondagavond was het tweede concert in de reeks, waarbij hij in de Ancienne Belgique het muzikale stokje te lijken overdragen aan de nieuwe generatie.
Na vorige week al een eerste van de shows in de AB, was het zondagavond wederom een strak uitverkochte zaal die de oude geweldenaar kwam aanschouwen. Met grote letters ‘Vivre’ op de achtergrond van het podium liet Arno duidelijk weten het leven te willen blijven vieren en zich niet neer te leggen bij de naderende dood. Natuurlijk houdt hij zich er wel mee bezig; Tot in detail heeft Arno reeds het draaiboek van zijn muzikale uitvaart in elkaar gezet, maar toch zit Arno niet bij de pakken neer.
Intiem, maar indrukwekkend. Zo is het eerste deel van het concert in Brussel het best te omschrijven. Met ‘Solo Gigolio’ als opener, gevolgd door onder andere het oude T.C. Matic- nummer ‘Elle adore le noir’, ging de zanger snel door om uiteindelijk aan te komen bij ‘Je veux vivre’, wellicht wel de titeltrack van zijn leven. Arno ontroerde van begin tot eind, en bleef ook in Brussel vol in zijn rol, zonder zelfmedelijden. En toch kwamen de tranen. Bij ‘Les yeux de ma mère’, zo prachtig gebracht door de zanger, hield niemand het droog, waarna Arno het uiteindelijk over een andere boeg gooide en de vaart er in bracht.
Arno schakelde over en de gitaarsnaren werden bijna misbruikt om het muzikale geweld op ‘Meet the Freaks’ ten toon te stellen, van zijn kortstondige project Arno & The Subrovnicks. Het ging even over een heel andere boeg en Arno rockte als nooit tevoren. Heel even merkte je niet meer dat we inmiddels in de jaren ’20 zitten, en niet meer in de jaren ’80 of ’90 van de vorige eeuw. Met ‘O La La La’, een zelden live gespeeld nummer uit zijn T.C. Matic-album ‘Le European-Cowboy’, leek dat het voor velen wellicht laatste concert van Arno ten einde kwam, maar Arno zou Arno niet zijn als hij niet met een grote verrassing kwam.
Waar Arno inmiddels in zijn nadagen van zijn carrière zit, is hij nog steeds bezig met de hedendaagse muziek. Ook op 72-jarige leeftijd zoekt Hintjens nog steeds naar, voor hem, nieuwe muziek en die vond de legende in de top van de hedendaagse muziek: Stromae. De nieuwe held van muzikaal België vervoegde zich bij Arno, om samen het alternatieve Europese volkslied ‘Putain Putain’ te zingen. Een nummer wat de twee al sinds 2011 regelmatig samen performen.
Drie nummers toegift en het is uiteindelijk dan echt over. Arno, met een carrière van ruim 50 jaar, gaf in Brussel twee dingen te kennen: Allereerst dat hij niet zal stoppen voor het echt niet meer kan, en ten tweede dat hij klaar is om het stokje over te dragen aan de nieuwe generatie. De muzikale liefde die uit de ogen van Arno en Stromae stroomde, stroomde vol de Brusselse zaal in. En werd ontvangen met een wederzijdse liefde.
Foto’s (c) Christophe Dehousse
