Claudia de Breij brengt opnieuw een avondvullend theaterprogramma naar de Nederlandse theaters. Dit maal genaamd Teerling, ook wel: dobbelsteen. Een voorstelling over het werpen van de teerling des levens en over de kleine dingen die toch zo groot kunnen zijn. Claudia brengt dit maal een theaterprogramma met als leidraad de economische crisis. “We zullen het immers nooit meer zo goed krijgen als vroeger”, aldus minister president Mark Rutte. Daar is Claudia het wel over eens, het wordt volgens haar alleen maar beter!
Cabaretier Claudia de Breij, geboren in 1975 te Utrecht kennen we van de vele cabaretprogramma’s en haar diverse radioprogramma’s. Waar ze ooit begon als redacteur van de schoolkrant, groeide ze uit tot verslaggeefster, DJ, columnist, presentator en cabaretier. Het begon ooit op de Utrechtse stads-omroep en Claudia eindigde in 2003 bij de VARA, waar ze op radio 3FM het lunchprogramma verzorgde. Naast haar radiocarrière zien we Claudia ook meerdere malen terug op de Nederlandse Televisie. Maar uiteindelijk ligt haar hart nog altijd in het theater, vanaf 2000 heeft Claudia met succes al zes theaterprogramma’s naar de Nederlandse theaters gebracht. Nu brengt de cabaretière de voorstelling ‘Teerling’, gebaseerd op een potje Yahtzee, de economische crisis en haar ––wens om ooit als vrouw op de maan te staan!
Als het doek half hangt, verwelkomt Claudia ons met een welkomstwoord, meteen speelt ze in op de actualiteiten en belanden we op het door Oostenrijk gewonnen Songfestival. We kijken terug op het fantastische (kuch) slotwoord van Conchita en Claudia imiteert nog even onze eigen Ilse de Lange. Het ijs is gebroken en Tilburg giert het uit van het lachen. Meteen ervaren we de kracht van de Breij en brengt ze het ludieke gehalte weer terug naar nul en snijdt ze het thema Moederdag aan. Ze zingt voor alle moeders het prachtige ‘Mag ik dan bij jou’ en begint dan eigenlijk pas haar voorstelling zoals ze dat normaliter zou doen. Het openingslied van deze voorstelling is een cover van het
nummer ‘The Woman In The Moon’ van Barbara Streisand en na dit prachtige nummer laat Claudia een gigantische dobbelsteen uit de lucht vallen. ‘De teerling is geworpen’ roept ze uit en de dobbelsteen beland op het cijfer 3.
Claudia vertelt over hoe ze vroeger als klein meisje altijd zes kon gooien met Yahtzee en hoe ze nu als volwassene haar medespelers kan lezen uit een potje dobbelen. Al snel wijken we af en gaat het over de crisis, het liefdesleven van Rutte, de troonrede van Willem Alexander en de ‘vernichting’ van Nederland.
Net voor de pauze geeft Claudia toe dat ze stiekem heel graag als eerste vrouw op de maan zou willen staan. Na de pauze hangt Claudia in decor van tientallen grote en kleine dobbelstenen in een Astronautenpak. In ‘haar’ universum vertelt ze hoe haar eerste stappen op de maan er uit zouden zien. Ze vertelt over roepingen en over hoe je op twintigste al keuzes moet maken waar je levenslang de (rotte) vruchten van plukt. Ze eindigt haar monoloog met dat soms de Teerling gewoonweg geworpen is, maar dat we hem soms gewoon eens opnieuw moeten werpen. Als dat niet lukt, dan is het gewoon ons lot volgens Claudia. Ze eindigt haar voorstelling met de quote van John. F. Kennedy. “We choose to go to the moon in this decade and do the other things, not because they are easy, but because they are hard”.
Kiezen voor dingen die niet altijd op handbereik liggen, dat lijkt de educatieve ondertoon in deze zevende theatervoorstelling van Claudia de Breij. De voorstelling Teerling geeft Claudia weer voldoende ruimte om te zijn wie ze daadwerkelijk is. Krachtig, meedogenloos en vooral erg grappig!
