CC Muze ligt op het Marktplein in Heusden-Zolder, net boven Hasselt, op de historische site van een oude steenkoolmijn. Het cultuur centrum biedt plaats aan theater, muziek en exposities en staat bekend om zijn warme akoestiek en intieme sfeer. In de Schouwburg, waar Het Zesde Metaal optrad, zaten publiek en band dicht bij elkaar. De zachte belichting zorgde voor een directe band tussen artiest en luisteraar.
Het Zesde Metaal bracht er zijn theatertour rond het album ‘Het Langste Jaar’. De band, bestaande uit Wannes Cappelle, Filip Wauters, Tim Van Oosten, Sander Verstraete en Kasper Cornelus, had er zin in. De sfeer was ingetogen en gelaagd, met een voelbare warmte in de zaal.
Wannes Cappelle begon met rustige klanken, gedragen door gitaar en toetsen. De nummers van ‘Het Langste Jaar’, waaronder ‘Nog Maar Begonnen’, ‘Moeder Aarde’ en de titeltrack, vormden het hart van de avond. De muziek werd met zorg opgebouwd; de muziek vulde de ruimte met melancholische klanken, terwijl de bas en drums het geheel subtiel ondersteunden. Oudere nummers zoals ‘Naar De Wuppe’ en ‘Ploegsteert’ kregen een nieuwe, meer verstilde vorm die perfect paste bij de theatertour.
De emotie was voortdurend aanwezig, soms uitgesproken, soms juist in de stilte tussen de noten. Cappelle’s stem klonk breekbaar en oprecht, alsof hij elk woord opnieuw beleefde. Kasper Cornelus voegde met toetsen en tweede stem extra kleur toe, zonder de eenvoud te verstoren. Het samenspel van de muzikanten werkte als een ademhaling; elke inzet, elk rustpunt voelde doordacht en eerlijk.
Wat naar het einde van de avond zorgde een luchtig moment voor een glimlach toen Wannes het publiek vroeg bij welke familie de vibrafoon hoorde. Het verkeerde antwoord leverde hem rode oren op, maar ook een spontane lach. Tim Van Oosten speelde het instrument met finesse, en het moment brak even de ernst van de set zonder de sfeer te verliezen.
Naarmate het concert vorderde, groeide de intensiteit. De laatste nummers, waaronder ‘Duizend Soldaten’ van Willem Vermandere, ‘Naar De Wuppe’ en ‘Bouwt Ip Mie’, sloten de avond af met een gevoel van berusting en verbondenheid. Het applaus dat volgde was lang en warm, een wederzijds gebaar tussen band en publiek.
Het optreden in CC Muze toonde dat ‘Het Langste Jaar’ meer was dan een reeks liedjes. De muziek van Het Zesde Metaal raakte, omdat ze eerlijk was, en de zaal bood de geborgenheid die dat gevoel nodig had.
Foto’s (c) Vic Geurts
