Toen om 19.45 de deuren open gingen was er een hoop enthousiasme. Van jong tot oud, iedereen had zin in een feestje. De deuren van de bovenzaal van Luxor Live in Arnhem werden geopend en de eerste biertjes werden getapt. Het beloofde een goede avond te worden.
Deze goede avond werd afgetrapt door Will Knox. Deze Brit, huidig wonend in Haarlem, is een goede vriend van de hoofdact Melle en is aan het doorbreken met zijn muziek. Dit geeft hij zelf ook aan wanneer hij over Popronde begint. Popronde is een rits aan optredens door het hele land waar nieuw talent een podium krijgt.
Knox geeft halverwege het optreden aan dat dit publiek fenomenaal is. Niet vanwege het luidkeelse gezang, niet vanwege het pure enthousiasme, maar vanwege de stilte in de zaal. Hij vervolgt zijn verhaal door te zeggen dat Nederlanders verdomd moeilijk zijn om stil te krijgen, dus dat hij het knap vindt van het publiek dat ze dat zo goed lukt.
Deze stilte was veel minder aanwezig bij Melle, op een goede manier. Hoewel Melle sinds 2012 actief is in de muziekwereld, waar hij meedeed aan het Junior Songfestival, heeft hij nog niet een grote following. De bovenzaal, gevuld met 150 mensen, gaf hem wel dat gevoel. Menig mens was aan het meezingen, -dansen of gewoon intens aan het genieten.
Omdat Melle nog niet veel nummers uitgebracht heeft, moest hij na drie eigen nummers al overgaan op onuitgebrachte nummers. Voor de fans in de zaal was dit eerder een traktatie dan dat het een straf was.
De mix tussen nieuwe en oude nummers was verfrissend. Net wanneer het publiek het een beetje beu was dat ze niks mee kon zingen, kwam Melle terug met een bekende als ‘Same Old’, welke dan ook heel enthousiast mee werd gezongen.
Deze show was de eerste show van de eerste headline tour van Melle. De meeste mensen uit het publiek hadden hem gezien bij één van zijn voorprogramma-shows bij Douwe Bob. Dit wilde hij ook even testen. Nadat hij vroeg wie uit de zaal wel eens bij een Douwe Bob-show geweest was, gingen alle handen in de zaal omhoog.
‘Dan weten jullie ook wel welk nummer ik nu ga zingen,’ vervolgde hij. De eerste paar noten van ‘Where We Came From’ werden in gestart en Melle vroeg zich af wie uit het publiek uit Arnhem kwam. Een aantal handen vloog de lucht in, waarna Melle zei: ‘deze is voor jullie!’
Hoewel het een solotour is, was Melle niet alleen. Hij had goede vriendin en tevens oud-klasgenootje van het conservatorium uitgenodigd om een tweetal nummers te zingen. Zij is met hem mee op tour, en hij tegelijkertijd met die van haar. Als dat geen vriendschap is?
Na het mooie ‘Sometimes’ en ‘Déja Vu’ verliet Charlotte het podium. Melle vervolgde met één van zijn bekendste nummers: ‘17’. Het was wel duidelijk dat dit een publieksfavoriet was, kijkend naar de manier waarop zelfs de oudere mannen uit de zaal helemaal los gingen.
Het bekende ‘Run Run’ kreeg tijdens de show een speciale twist. Het eerste couplet en refrein deed Melle namelijk zonder versterking. Geen microfoon, de gitaar niet ingeplugged, geen band. Dit maakte het een hele intieme versie. Hetzelfde gebeurde wanneer hij Will Knox uitnodigde om nog een keer terug te komen. Samen met gitarist en toetsenist Wessel van Deursen vormde het trio een cirkel in het midden van de zaal om het krachtige ‘Life Is Too Easy’.
Melle sloot de set af met, hoe kan het ook anders, ‘Old Summers’. Eerst heel intiem en na een groot dankwoordje voor de band een knallende afsluiter. De zaal stroomde nog lang niet leeg, want de fans kregen de kans om allerlei merchandise te halen en een fotootje te maken.