Afgelopen zondag deed de Amerikaanse singer-songwriter Alela Diane de Muziekgieterij in Maastricht aan. De avond ervoor speelde ze haar indie-folkliedjes nog in Gent om woensdag 6 maart in Den Haag te staan.
In de kleine zaal zou Alela haar bescheiden opwachting maken terwijl in de grote zaal, 30 meter verder, hardcore band Madball de boel op stelten ging zetten. Een groter contrast was amper denkbaar. Blijkbaar is de geluidsisolatie tussen de twee zalen dik in orde want er drong geen enkele hardcore noot door tot in de kleine zaal, waar zo’n 200 man van overwegend middelbare leeftijd het voorprogramma door Omar Velasco zagen beginnen.
Omar beschikt over een mooie warme stem en bracht prachtige stemmige liedjes ten gehore terwijl hij zichzelf begeleidde op gitaar. Na enkele songs introduceerde hij Alela, waarna zij het concert met z’n tweëen voortzetten. Oudere nummers wisselden zich af met liedjes van Alela’s laatste album ‘Looking Glass’. De twee wekten de indruk dat ze het wel naar hun zin hadden in de Muziekgieterij en gingen regelmatig het contact met het publiek aan. Zo werd diverse malen gevraagd naar verzoeknummers van de toeschouwers, die vervolgens op een prachtige manier ten gehore werden gebracht. Ook vertelde Alela, volgens haarzelf voor de 1e keer, de manier waarop ‘Pirate’s Gospel’ was ontstaan en vertrouwde zij het publiek toe welk nummer haar persoonlijke favoriet is. Dit bleek ‘The Rifle’ te zijn vanwege het feit dat tekst en melodie tijdens een droom ontstonden.
Zowel Alela als Omar spelen zeer virtuoos zowel gitaar als piano en hun stemmen passen wonderwel mooi bij elkaar zoals het publiek kon horen tijdens een Leonard Cohen cover die harmonieus tweestemmig werd vertolkt. Met een encore van twee nummers, waarna Alela het publiek een beetje zuinigjes verzekerde dat dit toch echt de laatste nummers waren geweest, kwam er een einde aan een kwalitatief hoogstaand en ingetogen concert van Alela Diana met begeleiding door Omar Velasco, dat echt naar méér smaakte.
Foto’s (c) Eric Bleize
