Na een gedwongen druk op de pauzeknop, liet Jo Geboers een paar weken geleden gelukkig weer van zich horen. Hij bracht met zijn Shadow Machine de single ‘Reappear’ uit, als eerste aanloop naar een nieuwe EP in het voorjaar van 2024. Een rustig nummer op piano, met een fijne tweestemmige zang met Chantal Acda.
Nu is er dan de full band opvolger, ‘Lost’. Volgens Jo “Een nummer dat mij eraan herinnert om uit mijn hoofd te gaan. Bij twijfels of als ik me verloren voel.” De song zweeft al twee jaar door zijn hoofd. En nu heeft hij het met zijn Shadow Machine uitgewerkt om te delen met de wereld. Als een muzikaal medicijn, voor anderen. Een medicijn die hem zelf ook door moeilijke tijden heeft gesleept.
‘Lost’ begint klein, als een epiloog op wat komen gaat. Slechts een akoestische gitaar en de warme, donkere stem van Jo: Lost myself in a dream – In which you told me get out…
Vervolgens lijkt hij letterlijk en figuurlijk steun te vinden bij een tweede stem. Wijst ze hem de weg? Is ze de engel? Als luisteraar ga je met jezelf op de loop. Maar alles is goed, want je bent mee. Je bent uit je hoofd…Terwijl ‘Lost’ zich verder openbaart als een heerlijke, melancholische indiesong: gelaagd, prachtig opgebouwd, spannend en subtiel schurend. Om in het slot weer terug te keren naar het kleine, naar zichzelf, naar Jo, alleen met zijn gitaar…Verdwaald als hij was in zijn droom, waar hij uit wilde stappen.
Volgens de bio is The Shadow Machine met ‘Lost’ ‘opnieuw dichter gekomen bij de sound van bands als The National, Wilco en Big Thief’. Daar kunnen wij ons wel in vinden. Maar hun sound is ondertussen zo kenmerkend geworden dat The Shadow Machine deze vergelijkingen niet meer nodig heeft om de aandacht op zich te krijgen.
Want ‘Lost’ is een meer dan waardige opvolger van ‘Reappear’. Heel anders in uitvoering , maar even helend. Een heerlijk medicijn om even uit je hoofd te gaan en je onder te dompelen in de warm-melancholische wereld van The Shadow Machine.
Foto (c): Wannes Nimmegeers