Alsof Otis Redding nooit was overleden. Zo klonken de Australische broertjes Teskey toen ze in 2017 hun debuutalbum ‘Half Mile Harvest’ uitbrachten. Bij hun tweede album ‘Run Home Slow’ uit 2019 wisten ze er ook een groter internationaal publiek mee te veroveren. En dat voor soul die klinkt alsof het zo uit de jaren ’60 afkomstig is, terwijl de heren zelf toen nog lang niet waren
geboren.
Inmiddels is er met ‘The Winding Way’ hun derde album uitgebracht. Ze stonden in maart nog in een uitverkocht AFAS Live. Hun nieuwe album bewijst nog maar eens hoe terecht dat is. Ze houden zich vast aan hun roots. Nog steeds klinkt de jaren ’60 soul door in de eerste drie nummers: ‘I’m Leaving’, ‘Oceans Of Emotions’ en ‘Take My Heart’. Toch wordt er licht iets meer variatie aangebracht. Zo klinkt het schitterende ‘London Bridge’ meer gepolijster door het strijkers arrangement. ‘Carry Me Home’ is daarentegen wat meer richting folk en country neigend met Beatlesque koortjes.
Het is dan waarschijnlijk ook niet heel toevallig dat er daarop een cover volgt van een andere jaren ’60: ‘This Will Be Our Year’ van The Zombies. Opvallend is ook dat er in de tweede helft van het album langzaam wordt opgeschoven naar blues en zelfs rock. In ‘Rich Man’ en ‘Remember The Time’ wordt nog trouw gebleven aan soul. Maar ‘Blind Without You’ en het bijna 8 minuten durende ‘What Will Be’ zijn meer bluesnummers. Hiermee verbreden de broers Teskey hun palet, maar doen dat wel door trouw te blijven aan hun klassieke roots. Vernieuwend mag het misschien niet zijn, maar is dat nodig? Het antwoord is nee. Een band als The Teskey Brothers is het levende bewijs van het feit dat muziek uit de jaren ’60 en ’70 nog altijd voor inspiratie voor goede nieuwe muziek zorgen. (9/10) (Glassnote)
