Ron Sexsmith is een Canadese singer-songwriter die folk mengt met pop. Hij had een wat lastige start in de muziekwereld om het zo even te noemen, hierover verder in het artikel meer. Inmiddels gaat het prima en is dit nieuwe ‘The Vivian Line’ alweer plaat 17 op zijn palmares.
Sexsmith begon op 17-jarige leeftijd met het spelen in barretjes. Hij werd daar de one-man-jukebox genoemd omdat hij veel verzoekjes kon spelen. Na een tijdje begon hij ook eigen nummers en meer obscure nummers door die sets heen te spelen, echter viel dat niet in de smaak bij het publiek. Na de geboorte van zijn zoon begon hij opnieuw met het schrijven van eigen muziek.
Hij bracht zijn eerste album uit in eigen beheer op cassette en deed niet veel. Hierna ging hij naar meerdere labels voor opvolger ‘Grand Opera Lane’, maar werd overal afgewezen, dus ook deze werd in eigen beheer uitgebracht. Hier stond het nummer ‘Speaking With The Angel’ op waardoor het balletje ging rollen en in 1995 werd dan zijn eerste album uitgebracht op een groot label en dat kon Elvis Costello wel bekoren die hem vervolgens weer meenam op tour.
Zo, en dan nu het album zelf. Hoe het album aan de naam komt legt de zanger zelf even uit: “The Vivian Line is a rural route right near where we live in Stratford (Ontario). Whenever we have to get out of the city we jump on The Vivian Line and it dumps us out onto the highway. I wondered about the name when we first moved there and thought it was intriguing… it sort of represents escaping from our old life in Toronto to this new phase we’re in. And it’s also like a portal to my old life when I have to get back there.‘’
‘The Vivian Line’ is een plaat geworden die heerlijk wegluistert met fijne folky pop. Reeds uitgebrachte single ‘What I Had In Mind’ is van de vrolijkst klinkende songs. Daarbij ook in het geheel een van de sterkste tracks, hij blijft al snel hangen en klinkt bekend, al kan ik mijn vinger er niet precies op leggen. ‘Powder Blue’ is zoals de naam al doet vermoeden compleet het tegenovergestelde. In dit nummer heeft Sexsmith ‘’de blues’’ en denkt hij terug aan mooie momenten van weleer. Je wordt er bijna zelf nostalgisch van. ‘This, That, The Other Thing’ heeft een vleugje soul, die overigens van korte duur is, want het nummer daarna horen we een paar dieren zich bemoeien met ‘A Barn Conversion’.
Het nieuwe album van de Canadees is er dus eentje die lekker luistert. Of het ook echt potten zal breken is nog maar afwachten, maar voor de liefhebbers van de folky pop is dit een leuk plaatje. Het ligt makkelijk in het gehoor. Zet een lekkere kop chocomel en draai hem eens, ideaal voor het seizoen waar we nu in zitten. (7/10) (Cooking Vinyl)
