The Aaron Clift Experiment is een progressieve rockband uit Austin, Texas die in ieder geval de kunst verstaat om als een geoliede en professionele marketingmachine hun aanstaande album aan de man te brengen. Gelikte inlogpagina voor het journaille, zoveel informatie dat je er een dagdeel voor nodig hebt om het te lezen. Massa’s lovende quotes van mij onbekende media outlets. Genoeg om mijn wenkbrauwen op te trekken en eens te gaan luisteren. Tot zover werkt Aaron Clift’s experiment prima.
The Aaron Clift Experiment, bestaat sinds 2012, en neemt zichzelf een veelzijdige band die invloeden van klassieke rock (Rush, Pink Floyd, King Crimson), moderne rock (Porcupine Tree, Opeth), jazz en klassiek mengt. En alsof dat nog niet genoeg wierook over het eigen altaar is, voegt Aaron daar nog aan toe dat zijn muziek ‘allemaal verankerd is in een toewijding aan kwalitatief hoogstaande songwriting en muzikaliteit.’
Het nieuwe, vierde album van de groep heet “The Age of Misinformation”, en is, wederom volgens de band zelf, een van de meest verwachte prog-albums van 2023. Een conceptueel werk over de vernietigende kracht van leugens en de zoektocht naar de waarheid in het aangezicht van overweldigende kansen, “The Age of Misinformation” markeert een hoogtepunt voor de lyrische ambitie, muzikale creativiteit en emotionele resonantie van de band. Tot zover Aaron zelf aan het woord.
Altijd mooi als een band zoveel zelfvertrouwen heeft. Volgens Spotify heeft de band 106 maandelijkse luisteraars op het moment dat deze review geschreven wordt. Tracks zitten zo max aan de 1000 plays. Dat ‘meest verwachte prog-albums van 2023’ zal wellicht waar zijn voor de oma van Aaron die haar spaarcenten aan haar kleinzoon heeft gegeven om dit album te maken. Maar, soit, Aaron heeft het voor elkaar dat het album geluisterd gaat worden.
Het album kent 8 lekker lange tracks, zoals dat bij progrock hoort en het klinkt gewoon goed, daar hoeven we niet lang over te hellen. Opener en titeltrack ‘ The Age of Misinformation’ heeft alles wat een progtrack nodig heeft om als zodanig herkend te worden. Soundbites uit radiouitzendingen, gemixed door meerdere tempowisselingen, vocale harmonieën uit het boekje, strak gespeelde breaks. Goede zangstem. Alles is er in potentie. Toch laat deze openingstrack al meteen wat licht schijnen op het manco van dit album. Progressieve rock, de naam zegt het eigenlijk al zou progressief en innovatief moeten zijn, en dit is dat niet, verre van.
The Age of Misinformation is een erg goede pastiche van wat Aaron Clift zelf in zijn platenkast heeft staan en waar hij heel erg goed naar geluisterd heeft. De band verwerkt haar bewondering voor de bands waar ze zich aan spiegelen in erg knap gemaakte en gespeelde eigen muziek. Meer dan progressief zou ik dit album een hommage aan zijn helden willen noemen. Een goed hommage, dat zeker.
Met het als single uitgebrachte ‘ Bet on Zero’ laat de band dan zien het toch wel degelijk in zich te hebben. De band speelt op dit nummer samen met Big Wy’s Brass Band, knap gearrangeerd, en de combinatie met het knorrende koper pakt erg goed uit. Beste track op het album.
The Aaron Clift Experiment bestaat uit uitstekende muzikanten, maar zouden wat meer hun nek uit moeten durven steken, zoals ze in ‘Bet on Zero’ aandurven. Mijn grootvader zaliger was een meubelmaker. Hij maakte meer dan 60 jaar eetkamerstoelen. Die waren zo degelijk en goed gemaakt, die gingen nooit stuk. Hij gebruikte het beste hout en de beste materialen. Door oefening had hij elke fout weggewerkt en door de jaren heen waren zijn stoelen steeds beter geworden. Iedereen in de wijde omtrek wist dat. Door mond op mond reclame zit nu nog iedereen hier in de regio op stoelen van mijn grootvader. De man is al lang overleden, maar zijn stoelen staan er nog. De stoelen zijn niet bijzonder mooi, of gedurfd, het zijn zeker geen Rietveld stoelen. Geen mens zal er vanuit Amsterdam naar komen kijken. Maar niemand kan zeggen dat die stoelen slecht zijn.
Als Aaron Clift een meubelmaker was geweest had hij het prima met mijn grootvader kunnen vinden. Ik raad hem aan in zijn muziek net zo gedurfd en onbeschaamd te werk te gaan als in zijn marketing . Dan komt dat wel goed met die Spotify streams.
(7/10) ( ACE)
