John Waite behoeft eigenlijk geen introductie. Hij maakte furore in The Babys, was daarna succesvol met zijn solocarrière. Als kers op de taart kwam daarbij nog het succes in de late jaren ’80 met de band Bad English. Op deze zaterdagavond was er geen voorprogramma en stond de Weertse zaal ruim voor aanvang gezellig gevuld.
Ondanks dat John Waite dus uit verschillende hits van verschillende bands kan kiezen besloot hij, weliswaar stipt om 21.15 uur, met een cover te beginnen. ‘All Along The Watchtower’ werd ingezet door louter Waite en zijn gitarist. Op de gitaar van maestro himself staat de Oekraïense vlag. Hij vertelde dat de eerste nummers unplugged zullen worden uitgevoerd in verband met ‘’budget costs’’. Na de cover volgden gelijk twee van zijn grootste hits in ‘When I See You Smile’ van Bad English en Isn’t It Time’ van The Babys.
Na deze nummers kwam de rest van de band het podium dan toch ook op en werd gelijk maar een volgende hit ingezet. Het prachtige ‘Time Stood Still’ van Bad English. Al snel werd duidelijk dat iedereen op het podium daar met plezier stond. Niet alleen dat, ook de kwaliteit die van het podium afkwam was geweldig. Waite mag dan 70 zijn, hij lijkt nog vrijwel niets van zijn stem te hebben ingeleverd en zingt nog altijd vol passie en kracht. Ook het publiek in de zaal kreeg hij dus met gemak mee. Met de rits van hits in het begin zat ook iedereen in de zaal goed in het concert. Wat is het dan toch heerlijk om vrijwel niemand hele nummers te zien filmen. Een fotootje hier en daar en weer gelijk weg om zo écht van het concert te genieten.
Nou dan kan er niks fout gaan zou je zeggen, toch? Helaas maakte Waite een behoorlijke fout die niet goed viel in De Bosuil. Waite prijsde namelijk Heineken, tja dat kan op boegeroep uit de zaal rekenen. Hierna proefde hij een slokje van het bier wat de zaal schenkt, Jupiler. ‘’Oh, that’s nice, time stands still again’’. Zijn fout maakte hij goed door voor de toegift te roepen dat hij een paar biertjes gaat drinken van Jupiler. Goed gered John.
Aan variatie was deze avond ook geen gebrek. Zoals eerder vermeld begon hij unplugged. Later op de avond kwamen ook stevige uitvoeringen van onder andere ‘Best Of What I Got’ (Bad English), ‘Mr. Wonderful’ en ‘Head First’ (Babys) voorbij, waar met name de gitarist lekker los kon gaan. Dit deed hij overigens met verve.
Na precies weer een uur en een kwartier zat de reguliere set erop. De nummers werden vlot achter elkaar gespeeld. Heerlijk zo’n artiest die niet zoveel lult, maar gewoon nummers overtuigend brengt. De songkeuze voor het toegiftnummer zullen maar weinig mensen hebben zien aankomen. Zo begon de avond met een cover, zo eindigde de avond ook. ‘Whole Lotta Love’ van Led Zeppelin. De uithalen werden met gemak gehaald door Waite en ook zijn rauwheid was steengoed. Tijdens de toegift kregen de drummer en bassist nog een momentje om te soleren waarna het dan toch echt afgelopen was in Weert.
Met net iets minder dan anderhalf uur een ietwat (te) korte show, maar als je dan kijkt naar andere artiesten die meer praten tussen de nummers zou je toch wel aan die ‘’anderhalf uur norm’’ zitten. Ik praat niet alleen voor mezelf als ik zeg dat hij er nog wel een uur had mogen staan spelen, zo werd ‘Back On My Feet Again’ (Babys) bijvoorbeeld niet gedaan. Afijn, John ging aan de Jupiler, het publiek ging zeer voldaan richting huis en blijft opletten wanneer deze klasbak weer naar ons land komt!
