Na een lange tijd corona-gerelateerde stilte en gebrek aan festivals maakte Groningen zich de afgelopen weken klaar voor een enorme inhaalslag op concertgebied: op 19 juni werd er een week vol muziek in het Stadspark ingeluid met Stadspark Live. Het eendaagse evenement vond plaats op het festivalterrein waar later deze week een optreden volgt van Guns N’ Roses en de Hella Mega Tour van Green Day, Fall Out Boy en Weezer, en het festivalterrein doorstond de vuurproef met groot gemak.
Krezip beet het spits af om 13.00 uur en wist met klassiekers als ‘I Apologize’ en ‘I Would Stay’ haar status als Nederlandse grootheid te bevestigen, zeker aangezien het nieuwere ‘Lost Without You’ evenveel gezang in het publiek opriep. Hoewel de aanwezigheid van zangeres Skin in de fotopit wat nervositeit opriep bij Jacqueline Govaert was daar niets van te horen, en door haar charme als frontvrouw en het nodige vuurwerk was het festivalterrein vroeg op de middag al een bruisend geheel.
Hoewel de pauzes tussen de concerten vrij lang waren omdat er maar van één groot podium gebruik werd gemaakt, hoefden bezoekers zich niet te vervelen; niet alleen was er achteraan het terrein een kleine hoek waarin live countrymuziek werd gespeeld, het veld was eveneens bezaaid met een overvloed aan eettentjes en foodtrucks.
Na een pauze van drie kwartier was het de Amerikaanse muzikante LP die het publiek weer uit de loomte trok; de zangeres had duidelijk een harde fan-core vooraan bij het podium, en de respons op haar nummers was dan ook enorm. Gewapend met een gitaar én een ukelele en gehuld in zwarte kleren met constante zonnebril was LP de belichaming van ‘cool’, die desondanks al haar ziel en zaligheid legde in nummers als ‘When We Touch’ en ‘Lost On You’.
Met het Australische Crowded House zong het publiek mee op nummers als ‘Weather With You’, ‘Something So Strong’ en natuurlijk ‘Don’t Dream It’s Over’, en de enthousiaste interactie tussen Neil Finn en Nick Seymour gaf het optreden een extra nostalgisch tintje.
Weer een ander land werd vertegenwoordigd door de Britse Rag’n’Bone Man, die met een flinke band en drie achtergrondzangeressen het publiek moeiteloos plat zong met zijn karakteristieke, rauwe blues stem. Nummers als ‘Skin’, ‘All You Ever Wanted’ en ‘Human’ stonden als een huis, en de paar spatjes regen die vielen waren niet genoeg om de pret onder het publiek te drukken.
Hoewel ook Rag’n’Bone Man zijn soulvolle muziek een stevige draai gaf, werd het podium pas echt in lichterlaaie gezet door Skunk Anansie, de rockband met de karakteristieke Skin als frontvrouw. Die laatste kwam in een bombastische outfit met opblaasbare demonenhoorns het podium opgevlogen, en de band werkte zich een uur lang door de meest uiteenlopende emoties: woede, politieke en religieuze verontwaardiging, en muzikale uitgelatenheid. Skins uitstapje het publiek in en de enorme verscheidenheid aan nummers maakte Skunk Anansie tot een van de meest gedenkwaardige optredens van het festival.
Hoewel het moeilijk is om een dusdanig optreden te overtreffen wat betreft spektakel, had Simple Minds daar de nodige trucs voor uit de doos getrokken: op de achtergrond van het podium kondigden meerdere LED-schermen de komst van de band aan, en toen de flinke groep muzikanten zich onder een eigen soundtrack op het podium vestigde was het publiek al door het dolle heen. Wat volgde was één groot feest van herkenbaarheid met klassiekers als ‘Act Of Love’, ‘Promised You A Miracle’, ‘Alive And Kicking’ en (hoe kan het ontbreken?) ‘Don’t You (Forget About Me)’, die allemaal even overtuigend klonken. Jim Kerr is een bijzonder kwieke frontman, maar de kwaliteiten van de (vele) andere bandleden zorgden ervoor dat het optreden van het begin tot het einde indrukwekkend strak was. Toen het nummer ‘Sanctify Yourself’ niet alleen de afsluiter van het optreden, maar ook van het festival betekende, kon niets anders dan een groot succes worden geconcludeerd.
Stadspark Live bood een ruime keuze aan artiesten in verschillende genres, zorgde voor een net en schoon festivalterrein door een systeem dat bekers alleen weggaf in ruil voor retourtokens, en had veel keuze als het aankwam op versnaperingen en vrijetijdsbesteding. Groningen leefde weer op en Stadspark Live kan zich een stuk zekerder weten in de wens een jaarlijks terugkerend festival te worden.
Foto’s (c) Anneke Klungers
