De Malinese zangeres Rokia Kone is voor de liefhebbers geen volledig onbekende. Kone maakte immers deel uit van wat wellicht een van de weinige echte Afrikaanse supergroepen genoemd mag worden Les Amazones D’ Afrique, opgericht door Mamani Keita en Oumou Sangare gooide deze groep heel hoge ogen met hun tweede album ‘Amazones Power’ waarop Rokia Kone een van de zangeressen was. Les Amazones d’ Afrique werden in een klap enorm bekend toen in 2017 niemand minder dan president Barack Obama het nummer ‘Les dames est ses Valises’ van het debuutalbum ‘République Amazone’ opnam in zijn jaarlijkse Spotify Playlist.
Nu komt de uit een griot-familie stammende zangeres dan met haar solodebuut. Haar album is uitgebracht op het bekende Real World label dat werd mede opgericht door Peter Gabriel, en dat gekend is een meer dan uitstekende neus te hebben voor het uitbrengen en promoten van wereldmuziek. Dat doet Real World vaak heel slim door de toch vaak wat moeilijk toegankelijke wereldmuziek te laten samensmelten met Westerse klanken, door artiesten te laten samenwerken of door een bekende producer aan zo’n project te koppelen. Dat deed het label al eerder met releases van artiesten als Nusrat Fateh Ali Khan en een project als Afro Celt Sound System, die daardoor met hun muziek de weg naar het grote publiek wisten te vinden.
Ook het debuutalbum van Rokia Kone is een samenwerking. Producer Jacknife Lee ging aan het werk met voor een deel eerder opgenomen vocal tracks van Kone om er een werkelijk prachtig album van te maken. Lee is een Ierse muzikant en producer die eerder werkte met artiesten als U2, REM, the Killers, the Hives, One Direction en Taylor Swift. Een man dus die weet hoe je een retecommercieel album moet maken.
Gelukkig is ‘Bamanan’ geen te commercieel album geworden en heeft Lee de roots en de muziek van Kone met verdiend respect een upgrade gegeven om erg goed te gaan klinken. Moderne beats en prachtige soundscapes ondersteunen de Afrikaanse percussie, kora en meerstemmige zang en mengen daardoor samen tot een prachtig album dat zowel op een feest als ook als chill muziek gedraaid kan worden.
‘Nyanyan’ bijvoorbeeld is een nummer dat gebaseerd is op een oude vertelling die door orale overlevering van generatie op generatie nu door Kone en Lee is opgenomen. Gedragen door een mooie accordeonsequentie op synthesizer danst de dan weer ingetogen, dan weer typerend scherp gezongen stem van Kone over de muziek, alsof ze een rivier overspringt, van steen tot steen. Prachtig. ‘Shezita’, het andere hoogtepunt op dit album, kenmerkt zich door het vraag en antwoordspel in de meerstemmige zang en een heerlijke beat die smaakvol en niet te druk kracht geeft aan de stemmen en hen voortstuwt. Een heerlijk dansende baslijn maakt het af.
Het album telt tien tracks en duurt net iets minder dan 50 minuten. Kone heeft een uitstekend debuut album afgeleverd waarmee ze voortborduurt op haar eerdere werk bij Les Amazones d’ Afrique. Voor liefhebbers van West Afrikaanse muziek misschien geen grote verrassing, maar wel een mooie aanvulling op de collectie. Voor beginnende wereldmuziek luisteraars en liefhebbers van chill of triphop is dit zeker de moeite waard te beluisteren. (8/10) (Real World)
