De Belgische scene voor harde gitaarmuziek is meer dan ooit een broeihaard van talent. Uit die hoop steekt B R I Q U E V I L L E – de spaties tussen de letters zijn deel van hun alias – er bovenuit als één van de meest intrigerende en meeslepende bands. De meditatieve loomheid van hun muziek en de nauwgezette uitwerking van de visuele aspecten van hun verbluffende live ‘rituelen’ zijn even ontzagwekkend als uitdagend.
Nadat ze in 2017 hun instrumentale opus ‘II’ op de wereld loslieten is het kwintet uit het Waasland eindelijk klaar met hun derde album, een van de eerste echte pandemie-releases op Pelagic. De bandleden moesten het album in afzondering afwerken, iets dat beter uitdraaide dan ze verwacht hadden. De gedwongen afstand liet hen toe niet enkel afstand te nemen van elkaar maar ook van hun eigen materiaal. Enkele muziek-stukken werden verlengd, anderen werden teruggebracht tot de essentie en volledig heruitgevonden.
Het eindresultaat is een adembenemend album dat even gesofisticeerd als verstikkend klinkt en in tegenstelling tot eerdere releases geen vier maar meteen acht aktes beslaat. Hoewel elektronica altijd een belangrijke plaats gehad heeft in het universum van B R I Q U E V I L L E, is het deze keer veel duidelijker de focus. Nog een primeur: voor het eerst krijgt een album van de groep een titel mee: ‘Quelle’, wat ‘bron’ betekent in het Duits en ‘welke’ in het Frans. “Naar ons gevoel behoudt deze plaat alle ingrediënten van de vorige releases maar daarbinnen graven we dieper dan ooit tevoren. Het thema van een ‘bron’ en de vraag naar ‘welke’ die terugkoppelt naar het artwork van ons vorige album, gaf ons het gevoel dat we het origineel concept, muziek, artwork en clips niet uit het oog verloren. Water en zand zijn een bron van leven en dood en tekenend voor hoe een geïsoleerde ziel omgaat met deze elementen,” licht een van de naamloze groepsleden toe…
Naamloos? B R I Q U E V I L L E is een band gehuld in mysterie. De zwarte Nazgûlgewaden en gouden maskers die alle leden op het podium dragen, geven hun performance iets occult mee… maar de band is niet bezig met het najagen van die andere geest (GHOST). Ze dragen hun maskers al meer dan 10 jaar en doen dat zelfs tijdens repetities. De anonimiteit creëert gelijkheid en voorkomt de verafgoding van een persoonlijkheid… En het maakt het makkelijker om van bandleden te wisselen zonder dat iemand het opmerkt.
Leden van B R I Q U E V I L L E waren actief in verschillende andere bands uit de lokale jazz, electro en metalscene toen ze elkaar meer dan 10 jaar geleden ontmoetten in een schoolgebouw, samengebracht door de gedeelde ambitie om een improvisatie op te bouwen rond één noot. “Om dit anoniem te doen en de concentratie van het publiek bij de muziek te leggen, besloten we om met maskers aan te spelen,” legt een van de bandleden uit.
In 2014 kwam B R I Q U E V I L L E met zijn self-titled debuutalbum op de proppen, bestaande uit vier tracks die allemaal rond de 10 minuten afkloppen. Om de release in de verf te zetten, begroef de groep 20 stuks op verschillende locaties in België en gaven ze beetje bij beetje de coördinaten vrij via hun Facebookpagina waarna fans het zwart goud konden opgraven. Het idee werd enthousiast onthaald bij hun snelgroeiende fanbase en werd hernomen en uitgebreid bij de release van B R I Q U E V I L L E’s fenomenale tweede album – toepasselijk ‘II’ getiteld. Leden van verschillende Pelagic bands begroeven toen overal ter wereld platen van Vancouver, Canada tot Sao Paulo, Brazilië. Ze werden allemaal gevonden door blije vinyl diggers.
‘Quelle’ toont dat B R I Q U E V I L L E individueel en collectief een voorliefde heeft voor het ruwe, het donkere, het psychedelische, het zware en het buitenaardse maar dat kunnen koppelen aan een liefde voor schoonheid en melodie. Het is de soundtrack voor de pandemie, geschreven en opgenomen niet voor maar tijdens isolatie. Het is bovenal een bewijs dat isolatie geniale creativiteit met zich kan meebrengen.
