Voor de 10e keer werd in het M-Museum van Leuven de start gegeven voor het M-idzomer Festival. Door de jaren heen zijn er klinkende namen de revue gepasseerd, waaronder Avishai Cohen, Absynth Minded, Gabriel Rios, John Cale en Mercury Rev.
Op het binnengrasveld waar het hoofdpodium stond en in een ruimte die de Forum wordt genoemd, werd het muzikale luik geleverd. Terwijl er doorgaans nog exposities te bezichtigen waren. De openingsdag stond vooral in het teken van Jazz en Soul.
Geopend werd er met soul- en funkzangeres Lee Warfield. De vroege aanwezigen konden genieten van een heerlijke set vol funkmuziek met de mooie krachtige soul-stem van Lee Warfield. Bijgestaan werd ze door een vijf-koppige band. Al snel had ze haar gouden sneakers uitgedaan en danste ze blootsvoets op het podium. Ook ging ze even van het podium af om op het grasveld een dansje te wagen met een paar mensen in het publiek. Een heerlijke opwarmer tijdens het ideale weer.
Lee Fields is een soul zanger die al sinds begin 1970 actief is, ook wel Little JB genoemd. De verwijzing naar James Brown was terecht, want zodra hij op het podium kwam zag men direct de gelijkenis. Daar waar James Brown heel expressief was, was Lee Fields veel meer soul. Het publiek kon genieten van een set vol zoete soul nummers waar het onderwerp liefde de boventoon had.
Na deze soul happening begaf het publiek zich naar het Forum. Daar gaf Tristan een mooie set van jazzliedjes. Tristan is de artiestennaam van Isolde Van Den Bulcke en het publiek kon zittend genieten van haar brede stembereik over de muziek van jazz-ambient en soms hoekige ritmes.
Een mooi intermezzo waarvoor de meeste mensen die dag eigenlijk naar Leuven kwamen. En dat was voor het Britse duo Lamb. Bestaande uit Andy Barlow en zangeres Lou Rhodes. De set was een samenstelling van hun rijke muzikale historie en maar 2 nummers van hun recentste album ‘The Secret of Letting Go’. Het publiek genoot van een mix van drum ’n’ bass, trip hop en jazz. Met de uitgesproken stem van Lou Rhodes, dat Lamb zo uniek maakt. Ze brachten de nummers niet alleen en werden bijgestaan door een drummer en basgitarist. De laatste gebruikte bij sommige nummers de uitgesproken contrabas ontworpen door Andy Barlow zelf. Het publiek was onder de indruk van haar stem natuurlijk, alsook dat deze drum ’n’ bass nummers met live drummer gebracht werden. Het gaf een extra dimensie aan het geheel.
Hun recentste album is opgenomen in o.a. India en dat kon men horen. Er zaten invloeden van Goa in het nummer ‘Bulletproof’. Prachtig was ook te zien dat Andy af en toe naar voren kwam om het publiek op te zwepen. ‘Angelica’ was een instrumentaal nummer en dat gaf Lou blijkbaar de kans om zich om te kleden en ze kwam terug op het podium met een grote bos krullend haar. Dat het niet alleen om de muziek gaat bewezen mooie teksten zoals bij ‘As Satellites Go By’ waarin ze zingt: “Perfect in our imperfections”. Als laatste nummer brachten ze de klassieker ‘Gorecki’. Waarna ze voor een bis nummer nog terug kwamen dat eerst niet prefect verliep, want Lou’s gitaar deed het niet. Na uiteindelijk het euvel verholpen te hebben, haalden ze alle vier nog eens flink uit. Een geweldige afsluiter voor de meeste mensen die dag.
Toch was het nog niet gedaan, want in het Forum was er nog een optreden van Beraadgeslagen. Het duo bestaande uit Lander Geyselinck van Stuff en Fulco Ottervanger van Stadt. Drums, keyboards, bas, synthesizer, fluit en sampler waren de vele instrumenten waar ze zich op los lieten. Ze waren midden in de ruimte gesetteld en het publiek zat en stond er rondom. Ze begonnen heel experimenteel met gesampelde woorden, waarna ze opstonden en het publiek erachter kwam dat het alleen maar een soundcheck was. Het was een prachtig samenspel van improvisatie en experimenteel. Terwijl men geboeid naar hen keek en zag dat Lander verrassend toch structuur en ritme in het geheel bracht. Een perfecte cohesie van chaos en structuur.
Er zat ook een dosis humor in. Fulco begon bijvoorbeeld te tokkelen op een toetsenbord en vloeide voort naar een funky nummer waar George Clinton van Funkadelic jaloers op kon zijn. Alsook een nummer getiteld ‘1970 Swedisch’, waarbij een grappig jaren zeventig geluidje de basis was voor een mix van ritmes en samples. Fulco bedankte het publiek nog en zei dat ze nog altijd verbaasd waren dat er bij elk optreden zulke positieve reacties waren. Ze maakten rondom een buiging en gingen even achterin staan, kort pratend en men zag dat ze opeens wisten wat ze gingen spelen. Wat volgde was nog een 10 minuten durend nummer dat soms alle hoeken van de ruimte zag en dan weer perfect in het midden kwam. Diegenen die na Lamb waren vertrokken hebben wat gemist.
De gehele dag werd nog afgesloten buiten en in het café met zomers deuntjes die je brachten naar Cuba en Brazilië. Het M-idzomer Festival duurt vier dagen en wordt vervolgd met bands als Heather Nova, Dead Man Ray en Calexico and Iron & Wine.
