Met de openingswoorden “30 graden, 30 juni en 30 acts” werd het jaarlijkse festival ParkCity Live in Heerlen zaterdagmiddag geopend. Alles komt samen op ParkCity Live. De beleving van muziek, het mysterie van kunst & cultuur, aandacht voor ‘jong talent’ en de verrassing van het onverwachte in één dynamisch openluchtfestival. Twee dagen vol avonturen en ontdekkingen, waar gevestigde namen, actuele trends, entertainment en het rijke popverleden samenkomen.
Traditioneel opent de winnaar van de band wedstrijd ‘We Aar Bek’ het festival. Dit jaar ging de eer naar Point Break. De zware bas dreunde over het droge veld. Op de stoffige weide werden inmiddels her en der de kleedjes en zitzakken neergelegd. De meeste mensen zochten echter een plaatsje onder de vele bomen van het park. Het lukte de band om een paar kinderen zover te krijgen om mee te drummen.
Vanwege de diversiteit staat ParkCity Live als een echt familiefestival te boek. Er werd voor alle leeftijden geprogrammeerd en de line-up kende een goede mix. In Lex’s Cultuurhouse speelde bijvoorbeeld Scobra. Een band dat de Schotse doelzak combineert met de drums van Brazilië. ‘Amazing Grace’ kreeg een tropisch ritme en ‘The Lions Sleeps Tonight’ ondersteuning van de doedelzak. Op Mainstage stond de reggae en Bob Marley centraal. Rootsriders zorgde voor een heerlijke positieve vibe.
Waylon daarentegen bracht het publiek naar het ruige land van de country en de rock and roll. Van gouwe ouwen, zoals ‘Johnny Be Good’, tot zijn eigen songfestivalnummer ‘Outlaw In ‘Em’, het publiek genoot met volle teugen.
My Baby mocht op het zelfde enthousiasme rekenen. Inmiddels was de Dance Area in één grote sauna veranderd. Bomvol gepakt en tot ver buiten de tent dreunden de beats van o.a. JeBroer door de vezels. Naast het plafond was dit jaar ook veel aandacht besteed aan de aankleding van het podium, dat op een jungle leek.
Tegen de avond was het tijd voor Kraantje Pappie. Een act vooral voor de jeugd, hoewel menig volwassene achter de oren moest krabben bij het horen van sommige teksten. Compleet met confetti, vuurfonteinen maakten ze er een waar feest van.
De avond werd ingeluid door Nena, een van de hoofdacts van het twee daagse festival. Daar waar pakweg een uur geleden de kinderen met hun mobieltjes in de lucht stonden was het nu tijd voor de pappa’s. Jeugdsentiment. Heerlijk in het zonnetje mee rocken op de vele hits. Nena maakte er een echte volwaardige show van met een intermezzo van drie nummers bij de geluidstoren en werd ’99 Luftballons’ aangekleed met een zwarte en witte ballon met ‘love’ erop. Er gingen tenslotte (uiteraard) 99 rode luchtballonnen de lucht in. Toen het publiek er al eigenlijk niet meer op rekende kwam dan toch een “Zugabe”. ‘Irgentwie, irgentwo, irgentwann’ zorgde voor een heerlijke afsluiting.
Daar waar je dacht aan een rustige pauze tot de slotact Anouk, kwam je met Chef’Special bedrogen uit. Met rock, vuur en hun ‘Amigo’s’ zorgden ze voor een spetterend optreden.
Nadat de powervrouwen van My Baby en Nena het publiek mocht veroveren was het de beurt aan Anouk. Tijdens ‘Lost’ deinde het publiek heerlijk op en neer en werd er af en toe een knuffel uitgedeeld. Met ‘Girl’ en ‘Nobody’s Wife’ liet ook Anouk zien de nodige energie te hebben. Zonder de heren te benadelen, kan deze dag worden samenvat met … Girlpower!
Foto’s (c) Marcel Hakvoort
