Lowlands staat bekend om haar 24-uurs ervaring. Je kunt door tot in de vroege uurtjes en voor je het door hebt staat de volgende dag line-up alweer voor de deur. Nu is er natuurlijk de mogelijkheid om je dagelijkse kater te verwerken tijdens een rondje yoga tribe vibe in de India, maar muzikaal gezien kon je jezelf ook weer goed opladen voor een nieuwe ronde: “Genoeg bier? Dat kennen we niet!” De tweede dag ging dus weer vrolijk van start.
De 24-jarige zanger Matt Corby heeft niet altijd genoten van zijn muzikale leven. In 2011 bezweek hij onder de druk en even leek het alsof de Australiër voor goed met beide benen uit de muziekwereld stapte. Al snel bleek toch dat zijn hart naar het maken van muziek verlangde en gooide hij zichzelf terug in de strijd. En zo kreeg Lowlands haar ultieme antikater middel waar je eerst alleen nog maar van kon dromen.
Corby dingt mee in de strijd als het gaat om de awkward to watch preformances. Lost in the wild en met een blik die volledig nergens heen gaat dan alleen naar zichzelf. Zijn stem draagt een grote gigantische snik met zich mee wat vaak leidt toch overdreven aandikking. Met melodische en emotionele nummers laat Corby het Lowlandspubliek volledig tot rust komen. Set-opener ‘Belly Side Up’ kruipt gelijk onder de huid. De set is perfect voor het ontwaken op de ochtend en neemt je mee in een stage of trance van geluk en gemoedsrust tegelijkertijd. Het niveau blijft rustig en de climax blijft uit tot de laatste nummer van de set. ‘Souls A’fire’ heeft, in tegenstelling tot alle andere nummers, een wat groter geluid. Dit pusht het energielevel op het juiste moment omhoog.
Corby stond op de juiste tijd en de juiste plaats. Het biedt geen kansen tot een grote Alphatent show, maar staat muzikaal gezien als een magisch klankbord. Het publiek is ontwaakt en die kater van gisteravond is allang weer vergeten.
