De Britse zanger Paul Young komt naar Nederland. De man achter wereldhits als Love of the Common People, Wherever I Lay My Hat en Come Back and Stay staat dit najaar in TivoliVredenburg (5 november), Philharmonie (7 november) en in het Parkstad Limburg Theater (8 november).
Paul Young
Zelden stond een artiest zo symbool voor een muzikaal tijdperk als Paul Young. De inmiddels zestig jarige zanger uit Luton liet in de tijd van de schoudervullingen, yuppen en de rubiks kubus menig tienerhart sneller kloppen met zijn zoetgevooisde stemgeluid en meeslepende ballades. Want wie playbackte er in de jaren tachtig op schoolfeesten niet de globale nummer 1 hit ‘Love of the Common People’ of tranentrekker ‘Everytime You Go Away’ eenvoudig mee?
Paul Young leert al op zeer jonge leeftijd piano en gitaar spelen. Na zijn schooltijd gaat hij aan de slag als automonteur en treed hij in de avonduren op met verschillende bandjes. Hoewel Young in die muzikale beginperiode vooral basgitaar speelt, kan hij zijn passie voor zingen niet verbergen. Een probleem: zijn favoriete stijl – soul – is in die tijd niet bepaald populair meer. Na een avontuur met de band Q-Tips, besluit de Brit het solo te proberen en weet met zijn debuutalbum ‘No Parlez’ (1983) – met daarop onder meer de cover ‘Love of the Common People’ – een perfecte mix van onvervalste blue-eyed-soul te combineren met moderne pop. De plaat staat in ons land maar liefst zeven weken op de nummer 1 positie in de Top 100 albumlijst.
Everytime You Go Away
Opvolger ‘The Secret of Association’ (1985) wordt een even groot succes met singles ‘Everytime You Go Away’ en ‘I’m Gonna Tear Your Playhouse Down’ als top-40-hits. In datzelfde jaar is Young een van de sterren achter Band Aid’s ‘Do They Know It’s Christmas’ en zingt hij op Live Aid. Vier jaar later treedt Young ook op tijdens het Nelson Mandela Tribute, waar hij het nummer ‘Don’t Dream It’s Over’ van Crowded House nieuw leven inblaast. In 1991 scoort hij wederom een wereldhit met ‘Sensa Una Donna’ dat hij met de Italiaanse ster Zucchero Fornaciari opneemt.
Sinds die glorieuze tijd in de eighties brengt Young nog verschillende platen – waaronder een swingalbum – uit, richt hij met Los Pacaminos een eigen Tex-Mex-band op, treedt hij over de hele wereld op en publiceert ook nog een kookboek. In april verschijnt gelukkig weer brandnieuw werk van Young als met ‘Good Things’, een collectie vergeten Memphis Soul liedjes, zijn negende studioalbum in de schappen ligt. In november zal Young tijdens zijn drie shows in ons land laten zien dat hij nog steeds de ongekroonde koning van de blue-eyed-soul is en de bezoeker daarnaast meenemen op een fijne trip down memory lane.
