Tegenwoordig is het nog maar lastig om een sound te creëren wat niet met een andere artiest snel geassocieerd zou worden. Ook bij de debuut ep ‘Blue City’ van Tosk schieten er gelijk allerlei band namen door je heen waar het nou allemaal op zou kunnen lijken. The War On Drugs? Talking Heads? Ja, misschien wel. Maar het heeft zeker ook iets eigens. Een groovey sound met een eigen stem is dat sausje wat de band eigen maakt.
Tosk, de nieuwe lichting?
De debuut ep telt 5 nummers. ‘Blue City’ de eerste track (en tevens ook het titelnummer) is een goede opener. Het vertelt een verhaal, “I take a bow and save my blessings. Pack my bags, the job is done.”, dat wordt ondersteunt door een groovende melodie van gitaren. Hoewel ieder nummer op de ep een eigen verhaal vertelt zijn het vooral de nummers ‘Days In The Fire’ en ‘City Of Birds’ die het toch als één draaiende machine laten voelen.
Met de donkere groovey bas opener op ‘Days In The Fire’ krijgt de ep een kleine keerzijde. Van kleinschalige indie poprock, naar de wat donkere kant. ‘Icarus’ en ‘Our Saviour’ zijn de laatste twee nummers op de EP die de plaat een wat donkerende en rustigere uiteinde geven. Ook deze beide nummers zijn weer versiert met teksten waarmee de band een verhaal creëert. ‘Icarus’ krijgt richting het einde een langzame mysterieuze opbouw, waaraan ‘Our Saviour’ de lijn mooi doorpakt. Het nummer geeft je het gevoel alsof het een nog groter en mysterieuzer einde gaat krijgen als ‘Icarus’, alleen laat dat zich helaas afweten.
Dat er iets door de Utrechtse rivieren stroomt weten we inmiddels al jaren. Ook Tosk heeft de magie van de muziek ontdekt. ‘Blue City’ is een goede introducerende ep van de band. Het maakt je nieuwsgierig naar meer. De basis is goed en steekt zo in elkaar dat het alle kanten op kan. Wat je ook gelijk benieuwd maakt naar het vervolg van de band. Want wie weet, is Tosk wel de nieuwe lichting. (8/10) (Eigen productie)
