Kim Wilde was nog maar net 20 toen ze wereldberoemd werd met ‘Kids in America’. Het door haar vader Marty geschreven nummer stond in 1981 wekenlang in de hoogste regionen van de internationale hitlijsten zoals die van Engeland, Amerika, Nederland en België. In de jaren tachtig scoorde Wilde (echte naam Smith) nog tientallen hits waaronder een nummer 1 hit in Amerika en verkocht ze wereldwijd miljoenen platen. Daarna werd het stil. Bijna twintig jaar lang. Een periode waarin Kim koos voor een leven in de betrekkelijke luwte van het gezinsleven en de tuin en die werd onderbroken met nota bene een nummer 1 hit in 2003. Een duet samen met de Duitse ster Nena. Vanaf 2010 lijkt Kim Wilde de muzikale draad weer langzaam op te pakken  met onder meer het  uitbrengen van een album met de toepasselijke titel ‘Come Out and Play’in 2010, kerst CD’s in 2001 en spaarzame optredens zoals kerstshows.

Kim Wilde

Foto (c) Dexter Reijsmeijer

Pijnlijke start

Optreden was sowieso nooit zo het ding van Kim Wilde. En eigenlijk is dat nog steeds het geval, zo bleek eerlijkheidshalve ook in de uitverkochte Boerderij in Zoetermeer. Een avond die stormachtig en veelbelovend begon met het opzwepende ‘Chequered Love’, een van de bekendste hitsingles maar helaas ook met een haperend en wegvallend geluid aan de rechterzijde van het podium. En dat was pijnlijk voor de toch al zo onzeker ogende Wilde. Want zelfs in een ambiance die veel weg had van een 40 up zaterdagavond op zondag was het leed toen al geschied en de schade bijna niet meer goed te maken. Ondanks de hulp van broer, bandleider en tekstschrijver Ricky en nichtje Scarlett voor de afleidende animatie en vocale ondersteuning kwam de avond maar niet op gang.

Kim Wilde

Foto (c) Dexter Reijsmeijer

Cambodia

De aaneenschakeling van tijdloze en kwalitatief hoogstaande hitsingles en ijzersterke covers van onder meer Nik Kershaw en Mike Oldfield wisten de strijd tegen de matige geluidskwaliteit en gebrekkige dynamiek en geforceerde performance nauwelijks te winnen. Want met de setlist, daar was uiteraard niets mis mee. Integendeel. Nummers als  ‘Cambodia’,’ View form a Bridge’, ‘ Anyplace, Anywhere, Anytime’  en’ Kids in America’  (toegift) zijn tijdloos, staan als een huis en raken je. Maar toch leek de avond steeds meer op een Kim Wilde does Kim Wilde night. Met kerstnummers in oktober, een toenemend karaoke gehalte en een onvoldoende als eindcijfer. Op het aandoenlijke en ontnuchterende af. En dat voelt ongemakkelijk. Voor het publiek maar zeker ook voor Kim Wilde zelf. De voormalige tienerster verdient beter. Maar onvoldoende of niet, bijna 24 uur later betrap ik mijzelf toch op het neuriën van ’Cambodia’ en ‘View from a bridge’. En dat voelt gemakkelijk.

Foto’s (c) Dexter Reijsmeijer, Maxazine.nl

Deel: