Eén van de meest verrassende bands van de afgelopen jaren is Tame Impala. Met het debuutalbum ‘InnerSpeaker’ uit 2010 had de Australische band rondom zanger Kevin Parker zichzelf op de kaart gezet. De band viel op met psychedelische rock die klonk alsof het zo uit de jaren ‘60/’70 kwam. En de stem van Kevin Parker had veel weg van John Lennon. Met het daaropvolgende album ‘Lonerism’ werd de lijn voortgezet. Op dat album neigde de band al iets meer richting een elektronisch geluid. Nu blijkt het een kleine stap geweest te zijn in die richting, want op het nieuwe album ‘Currents’ zijn de gitaren grotendeels ingeruild door synthesizers. En lijkt de jaren ‘80 een invloed te hebben gehad.
Met ‘Let It Happen’ brachten ze niet alleen een aanstekelijke single uit, maar op het album is het ook een sterke openingstrack. Er volgen daarna meer aanstekelijke tracks die sterke singles zouden kunnen zijn. Zoals ‘The Moment’. Met een typisch jaren ‘80 synthpop intro. Ook ‘Yes, I’m Chancing’, lijkt voort te komen uit het persoonlijke leven van Kevin Parker, heeft die jaren ‘80 vibe. Terwijl ‘The Less I Know Better’ misschien wel de meest funky song is die we tot nu toe van Tame Impala hadden gehoord. En als je dan niet niet genoeg jaren ‘80 hebt gehad krijg je bij ‘Past Life’ het idee dat je in een science fiction film uit die tijd terecht bent gekomen. Mede door de gesproken samples in het nummer. In ‘Eventually’, dat als enige song misschien net iets te lang is, is afgezien van de synthesizers nog een beetje een echo van de vorige twee albums te horen.
“Yes I’m older, yes I’m moving on. And if you don’t think it’s a crime you can come along, with me” zingt Kevin Parker in ‘Yes, I’m Chancing’. Waarmee hij eigenlijk de vervolgstap op dit album goed samenvat. Want ‘Currents’ sluit perfect aan op de weg die op ‘Lonerism’ al werd ingezet. Het is dan wel hun meest toegankelijke album tot nu toe, maar ook een logische stap. Zeker nu de band steeds een groter publiek aanspreekt. (8/10)(Interscope)
