Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    maandag, december 15
    Trending
    • Eerste headlineshow Hiqpy gaat er als zoete koek in bij Utrecht
    • Rapalje zet op zondagochtend De Doelen op zijn kop
    • Belcanto-concert in de Zeepziederij eindigt in staande ovatie
    • Studio 100 Sing-A-Long verovert Ahoy met nostalgische jeugdhelden
    • Árstíðir betovert de Cacaofabriek
    • Erik van den Berg – Elvis, wij waren erbij!
    • Parels van de Popmuziek: Het verhaal achter Grover Washington Jr. – ‘Just the Two of Us’
    • Queen Must Go On – Bevestigt nostalgie en vakmanschap
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»John Frick Band – K.02 Sessions
    CD Recensie

    John Frick Band – K.02 Sessions

    By Eric Campfens23 mei 2015

    De cd ‘K.02 Sessions’ is het derde album van de John Frick Band. Deze grotendeels uit Den Haag stammende band bestaat naast zanger/gitarist John Frick verder uit Leo Birza (zang, toetsen), Michel de Man (drums), Tom Moerenhout (sax, mandoline, percussie) en Nico Hart (bas). De productie was in handen van Frick en Peter Struijck, die ook op enkele nummers meespeelt. Verder zijn harmonicablazer Rob Nagel en zangeres Debora Hulskamp op enkele songs te horen.

    cd jfOp de website is te lezen dat de band vooral is beïnvloed door de Chicogoblues (Muddy Waters, Elmore James, Bo Diddley) en de Engelse blues (Peter Green etc.). Deze invloeden zijn op dit album duidelijk hoorbaar. De stijlen die we horen zijn een aangename mix van R&B, rock met de blues als stevige basis. De dertien songs zijn door de band zelf geschreven en liggen goed in het gehoor. Mijn persoonlijke favorieten zijn het duistere ‘I Just Can’t Go On’ en de laatste song, ‘March For Peace’. Deze valt na de voorgaande elektrisch versterkte blues, boogie en r&b vooral op door het akoestische karakter, de motiverende tekst (follow your dream) en de dobro van Peter Struijck. En horen we daar Tom niet op de mandoline?

    Bij hun vorige cd ‘Urban Crossroads’ schreef ik al dat de band een verrijking was voor de Nederlandse blueswereld. Met dit nieuwe album wordt dit nog eens bevestigd. (7,5/10) (Blueshine Records)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleDouwe Bob komt op één binnen in de Album Charts met ‘Pass It On’
    Next Article Senses Fail – The Importance of the Moment of Death

    Related Posts

    Album recensie overzicht: The National, DMX en meer

    Album recensie overzicht: Stray Kids, Sugar Ray en meer

    Art Garfunkel Jr. – Advent


    RSS Muzikantenbank
    • Contra-alto zoekt band
    • The Cooking Crayfish zoekt een zanger(es)
    • Toetsenist voor hobbyband gezocht
    • Muzikanten gezocht voor Folkband
    • 80s band zoekt toetsenist
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.