Wie is er beter geschikt om een eerbetoon aan zijn held J.J. Cale te maken dan Eric Clapton zelf? En als Clapton roept dan heeft hij binnen de kortste keren vrienden om zich heen verzameld om hem te helpen. J.J. Cale was al Claptons held vanaf de tijd dat hij diens “After Midnight” opnam op zijn eerste soloalbum, een tiental jaar later nog gevolgd door “Cocaine”. Pas in 2006 was er sprake van een echte samenwerking met het gezamenlijke album “Road To Escondido”.
Voor het eerbetoon kwamen Tom Petty, Mark Knopfler, John Mayer, Don White, Derek Trucks, Christine Lakeland en Willie Nelson opdagen. Gesteund door prima musici nemen zij elk een of meer songs van Cale voor hun rekening, soms alleen of samen met een andere “Friend”. Clapton is, als initiator van het project, op de meeste songs te horen.
Op het album zijn songs opgenomen als “The Breeze” (Clapton), “Magnolia” (Clapton, Mayer), “I Got The Same Old Blues” (Clapton, Petty), “Starbound” (Nelson). Ook twee niet eerder uitgebracht songs staan op de cd, namelijk “Someday” met Knopfler en “Train To Nowhere” met Knopfler, White en Clapton.
De cd is een fraai eerbetoon aan de grote meester. Clapton en vrienden hebben de relaxte, laid-back stijl van Cale goed kunnen vertolken. Het geheel is naar mijn mening wat aan de veilige kant gebleven en opwindende momenten zitten er zo goed als niet in. Er had wat mij betreft iets meer vuurwerk in mogen zitten. (7/10) (Buschbranch/Surfdog-Universal)
