Close Menu
.: Maxazine :.
    Facebook X (Twitter) Instagram RSS
    maandag, juli 14
    Trending
    • Kokoroko – Tuff Times Never Last
    • Niet zomaar een concert: Stray Kids schrijft K-popgeschiedenis
    • Live Aid: 40 jaar later, de dag die de wereld veranderde
    • Chef’Special brengt emotie en energie naar Royal Park
    • Album recensie overzicht: Jethro Tull, Wet Leg en meer
    • Album recensie overzicht: Hans Zimmer, Karla Harris en meer
    • De wekelijkse New Music Friday Maxazine Playlist op Spotify, 11 Juli 2025
    • The Weeknd zet records neer in San Francisco
    Facebook X (Twitter) Instagram
    .: Maxazine :.
    • HOME
    • Muzieknieuws
    • Concertverslagen
      • Festivals
        • ADE
        • Bospop
        • Brutal Assault
        • CityRock
        • Dour
        • Eendracht Festival
        • Festyland
        • Geuzenpop
        • Jera On Air
        • KempenerPop
        • Lowlands
        • Mundial
        • Paaspop
        • Pinkpop
        • The Brave
        • The Hague Jazz
    • Interviews
    • CD Recensies
      • Legendary Albums
    • Prijsvragen
    • Extra
      • Verjaardagen
      • @Enjoythismusic
    .: Maxazine :.
    You are at:Home»Muziek»CD Recensie»Guy Forsyth – The Pleaser
    CD Recensie

    Guy Forsyth – The Pleaser

    By Eric Campfens24 juli 2014

    Nederland was altijd een belangrijk land voor Guy Forsyth. Zijn debuut-cd verscheen in 1994 op het Nederlandse Lizard Disc label en de Texaan kwam ons kleine landje regelmatig bezoeken. Met “The Pleaser” is nu op Forsyths eigen label Small And Nimble Records zijn nieuwe album verschenen, waarop hij wordt begeleid door gitarist George Rarey, bassist Naj Conklin en drummer Mark Hays. Forsyth zelf neemt zang, gitaar en mondharmonica voor zijn rekening.

    “The Pleaser” is een zeer fraai album geworden, waarop Forsyth laat horen naast een goede muzikant ook een prima songwriter te zijn, die over diverse onderwerpen kan schrijven Naast het vrolijkere werk als in “Put A Little Sex In It” en “Miniskirt” is de ondertoon in songs als “Poverty Line” en “Nobody Gonna Bail Me Out” veel serieuzer. Mijn favoriete songs zijn de opener “Good Stuff” met prima werk van beide gitaristen, het al genoemde “Put A Little Sex In It” en de countryblues “Time To Move”.

    Een bijzonder goede cd. Goed geschreven en gespeeld met de nodige variatie. Tegelijk met deze cd is het debuutalbum “High Temperature” en de live-cd “Red Dress Live” uitgebracht. Een mooi pakket om tegelijkertijd aan te schaffen. (8/10) (Small And Nimble Records/Lizard Discs)

    Share. Facebook Twitter Pinterest LinkedIn Tumblr Email
    Previous ArticleAlexandra Broeder maakt unieke meerdaagse theatrale installati​e
    Next Article Dour festival dag 2 (Dour – Belgie, 18-7-2014)

    Related Posts

    Kokoroko – Tuff Times Never Last

    Album recensie overzicht: Jethro Tull, Wet Leg en meer

    Album recensie overzicht: Hans Zimmer, Karla Harris en meer


    RSS Muzikantenbank
    • Drummer en Bassist zoeken band
    • Zanger(es) gezocht voor FUNK/ROCK band
    • Zangeres zoekt muzikanten voor rockband
    • Soloproject Sicko.Octovianus
    • Ben jij een gitarist met liefde voor betekenisvolle muziek?
    Over ons
    • Disclaimer
    • Adverteren
    • Privacybeleid en gebruiksvoorwaarden
    Maxazine Regionaal
    • Brabant
    • Gelderland
    • Limburg
    • Noord
    • Noord Holland
    • Overijssel
    • Utrecht
    • Zuid Holland

    Maxazine is er ook in andere talen:



    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.