Met het op 8 september te verschijnen nieuwe album Pure Adulterated Joy heeft Morning Parade haar focus weer gevonden. Het blijkt dat teruggaan naar de basis en daarbij geconfronteerd worden met tegenslag en verandering precies de formule bleek die nodig was voor het vijftal om het beste in zichzelf boven te brengen. Pure Adulterated Joy volgt na een duizelingwekkend jaar vol groei en veranderingen. De band tekende een deal met indielabel So Recordings en kon daardoor opnieuw beginnen en zelf beslissen over haar toekomst. Op haar tweede album heeft de band die evolutie op meesterlijke wijze weten te vatten. Zanger/gitarist Steve Sparrow: ‘Because we had no idea or guarantee of where we were going, it kind of took us back to when we first started making music. The writing sessions for Pure Adulterated Joy were all about making as much noise as we could, and not worrying about the details too much, just having fun and writing for the love with no pressure again’.
Tijdens de opnamen van Pure Adulterated Joy huurde de band een huis in Atlanta en deed de opnames in de nabij gelegen Maze Studios, waar de sfeer volgens Sparrow ontspannen, plezierig en extreem productief was. Om de sessies te leiden nam de groep producer Ben H. Allen (Animal Collective, Cee Lo Green, Walk the Moon) in de arm die zorgde voor de juiste focus: eerst het liedje, dan de rest. Ondanks de vrolijk klinkende titel, is het onderliggende gevoel van desillusie en wanhoop datgene wat Pure Adulterated Joy hoofdzakelijk drijft. Iets dat voortkomt uit Sparrows kijk op de hedendaagse cultuur. De nummers verhalen over de toenemende vervreemding van de jeugd in een omgeving die gedomineerd wordt door TV en Internet, waar iedereen denkt dat hij geboren is om een ster te worden en niemand de realiteit onder ogen durft te zien dat het ware leven een stuk saaier is dan de massamedia ons wil doen laten geloven. Voor de nieuwe nummers onderging Sparrow een tekstuele wedergeboorte: ‘Lyrically, it’s completely different than the last record. There’s an emotional sensibility that runs throughout, and it’s a bit more conceptual. I don’t want to bang on about it being a concept record, because it isn’t, but there are themes that run throughout the lyrics.’
Morning Parade – naast Sparrow bestaande uit drummer Andrew Hayes, piano/synth speler Ben Giddings, bassist Phil Titus en lead-gitarist Chad Thomas – werd in 2007 in Essex opgericht geïnspireerd door de liefde voor goede liedjes en grootse soundscapes. Morning Parade tekende in 2010 een contract met Parlophone waar in 2012 het debuutalbum verscheen. Het bleek meteen een schot in de roos. De band tourde twee keer met Biffy Clyro door Amerika, was in de herfst en winter van 2012 de support act van de Smashing Pumpkins, trad op bij de Tonight Show van Jay Leno en speelde in 2013 voor 80.000 mensen in het Hyde Park tijdens de overdracht van de Olympische fakkel. Van het album werden de singles Under The Stars (dat in Nederland o.a. werd gekozen tot 3FM Megahit) en Headlights zowel in Amerika als Europa grote hits.
Naast de tien nummers bevat de Europese versie van Pure Adulterated Joy vijf bonustracks, waaronder akoestische uitvoeringen van de albumtracks Alienation, Reality Dream en Culture Vulture.
