Wekelijks zetten wij een artiest(e) of band in de spotlights die we een beetje vergeten zijn of die we uit het oog verloren zijn. Deze keer wil ik jullie aandacht vestigen op Gilbert O’ Sullivan. Ik kan me nog goed herinneren toen ik hem voor het eerst op tv zag, petje op, korte broek, hij leek wel een beetje op een personage uit de roaring ’20s.
Op 1 december 1946 komt in het plaatsje Waterford, Ierland Raymond Edward O’Sullivan ter wereld. Hij zal grote bekendheid verwerven onder de naam Gilbert O’Sullivan. Op jonge leeftijd verhuisde hij met zijn familie naar Swindon in Engeland alwaar Gilbert de interesse voor muziek en kunst ontwikkelde. Daarom ging hij in 1963 naar het Swindon Art College waar hij Rick Davies (Supertramp) ontmoette. In 1967 kreeg hij zijn eerste platencontract bij CBS Records, helaas brachten de eerste singles niet het succes wat Gilbert voor ogen had.
The Tremeloes namen enkele nummers van hem op (‘You’ en ‘What can I do?’). Wel was CBS verantwoordelijk voor het bedenken van zijn artiestennaam Gilbert O’Sullivan. Daarna is hij demo’s gaan sturen naar Gordon Mills, de manager van onder andere Tom Jones en Engelbert Humperdinck. Mills gaf O’Sullivan een contract op zijn MAM label. Zijn opvallende voorkomen, met pofbroek, bretels en oude pet heeft hij zelf bedacht. Eind 1970 had hij zijn eerste grote hit in Engeland met ‘Nothing Rhymed’ die op nummer 8 eindigde. In Nederland haalde het nummer de nummer 1 positie begin 1971. De volgende vijf jaar scoorde hij 13 hits, waarvan er 6 in de Engelse top 10 terecht kwamen.
In 1972 brak hij ook in de USA door met het nummer ‘Alone Again (Naturally)’ de nummer 1 positie te halen in de Billboard Hot 100. Andere grote hits zijn ‘Clair’ uit 1972, die nummer 1 stond in Engeland en op nummer 4 in Nederland, ‘Matrimony’ uit datzelfde jaar die op nummer 4 eindigde in Nederland, maar in Engeland de hitlijst niet haalde en ‘Underneath The Blanket Go’ uit 1971, die in Nederland op nummer 1 stond, maar in Engeland niet hoger kwam dan positie 40 in de hitlijsten.
http://www.youtube.com/watch?v=BxISo59a8Mk
In 2003 bracht hij de cd ‘Piano Foreplay’ uit, in juni 2005 gaf hij 13 uitverkochte concerten in Japan en in oktober 2006 verscheen zijn nieuwste album ‘A scruff at heart’. Op 26 oktober 2009 stond hij weer in de Royal Albert Hall. Hij is bekend door zijn aparte voorkomen (met bloempotkapsel, streepjesdas en 3/4-broek) en zijn proces tegen Gordon Mills, de manager die hem beroemd maakte. Hij won het proces en kreeg de rechten terug van zijn nummers. In de muziekindustrie is deze uitspraak een precedent geweest voor vele andere artiesten.
Zijn debuutalbum ‘Himself’ stond wekenlang aan de top. Zijn populariteit in Japan heeft er in de jaren ’90 voor gezorgd dat hij in de muziek kon doorgaan. Zijn muziek wordt gekenmerkt door soepele melodieën die gekoppeld worden aan een zeer kunstig samengestelde tekst. Zijn bescheidenheid en teruggetrokken leven (wars van ‘showbusiness’) hebben voorkomen dat hij in de schijnwerpers bleef. O’Sullivan woont anno 2013 op Jersey in de gemeente Saint Mary, maar schrijft nog steeds muziek, maakt nog steeds CD’s en treedt nog steeds op.
Op 26 augustus 2010 ondertekende Gilbert een contract bij de platenmaatschappij Hypertension (waar o.a. ook Gerry Rafferty, Chris DeBurgh, Joan Armatrading, en Leo Sayer onder contract staan). Via Hypertension kwam op 31 januari 2011 zijn album ‘Gilbertsville’ uit met daarop 14 nieuwe songs. Dit jaar geeft Gilbert een Europese tournee, hij komt dan ook naar Nederland voor 3 exclusieve concerten in Carré Amsterdam (18 juni) Wilmink theater Enschede (19 juni) en het Parade theater Den Bosch (20 juni).
