Purling Hiss begon als het soloproject van Mike Polizze, de gitarist van heftige Birds Of Maya uit Philadelphia. Met Water On Mars, alweer het vierde album sinds 2009, is dit project uitgegroeid tot een voltallig, oorverdovend powertrio. Het is de eerste release waarop drummer Mike Sneeringer en bassist Kiel Everett meespelen en hiermee wordt de eerdere, meer lo-fi sound van Purling Hiss verlaten. Water On Mars, uitgebracht op het Drag City label (o.a. Ty Segall, Dirty Three) combineert het beste van twee werelden: heerlijke popsongs en keiharde, knallende neo-grunge!
Het eerste nummer van het album is Lolita en hiermee schiet Purling Hiss meteen in de bullseye van de huidige zelfgebreide truien revival van de jaren ’90 grunge sound. Het nummer klinkt als een verloren track van In Utero of Bleach van dat ene bandje uit Seattle. Met Lolita bewijst Polizze een hele goede gitarist te zijn die tegelijkertijd ook over een goede zangstem beschikt. Met een scheurende, fuzzed-out gitaarriff en Cobain-achtige lyrics is het nummer kanshebber als één van de meest knallende gitaarsongs van 2013.
Na de openingstrack schakelt Water On Mars een tandje terug. Wat volgt zijn een aantal compacte noisy popnummers, opgebouwd uit simpele akkoordenschema’s en een behoorlijke laag korrelige feedback en gitaargruis. Het meest catchy is Rat Race met het onschuldige refreintje / I just want to have a good time / I just want to have a good time /. Later op de plaat volgen nog twee heftige nummers: Face Down en Water On Mars waarin de titeltrack de meeste gelaagdheid bevat. Deze zeven minuten durende psychedelische trip heeft wat weg van Wasted Days van Cloud Nothings en hierop komt zowel het knallende rock karakter als het melodische karakter van de band terug. Het album sluit af met Mary Bumble Bee, een oldschool garage nummer die de luisteraar meeneemt naar Californische stranden, surfende vogels en vooral heel veel zon. Hoewel het buiten nog steeds veel te koud is voor de tijd van het jaar geven de warme, analoge nagalmende akkoorden en sprankelende gitaarlicks het gevoel alsof de zomer spontaan is uitgebroken.
Het is knap hoe Purling Hiss in staat is om zoveel diversiteit te bieden op één plaat, zonder dat Water On Mars zijn samenhang verliest. Het knallende Lolita, catchy Rat Race, complexe, trippy Water On Mars en heerlijk optimistische Mary Bumble Bee zijn echte hitsongs. Hoewel de oudere platen van Purling Hiss ook erg sterk zijn in hun rauwheid is Water On Mars de meest volgroeide release van Mike Polizze. Het geheel bevat een bepaalde muzikaliteit, een gevoel voor ritme en melodie die het luisteren naar dit album een zeer aangename ervaring maakt zonder dat het ook maar een seconde gaat vervelen. En saai is het nergens want daar knalt Purling Hiss veel te hard voor! (8/10) (Drag City)
