Al bijna 25 jaar brengt de Amsterdamse progressieve rockband Kong hun harde metalen door onze luidsprekers. In 2009 bracht de groep na zeven jaar eindelijk weer een nieuw album uit, ‘What It Seems Is What You Get’ en gelukkig hoefden we nu niet meer zo lang te wachten op een nieuwe plaat. ‘Merchants Of Air’ ligt inmiddels in de schappen en we mogen er vanuit gaan dat het niet het laatste wapenfeit zal blijven. Gelukkig.
We noemden het al progressieve rock, maar daarmee doen we de stijl van Kong eigenlijk te kort. Kong pakt de hoofdlijnen van de progrock samen met industrial invloeden, aangevuld met wat klassieke inbreng. En dat overgoten met een flinterdun sausje waar hier en daar wordt getopt met jaren 80-avant garde invloeden. En toch, de echte progrock-liefhebbers zullen zich afzetten, gezien de relatief korte, ionstrumentale nummers van Kong. Alsof het bewust is gedaan.
Op ‘Merchants Of Air’ komen de kenmerkende geluiden van Kong duidelijk terug: jankende gitaarsolo’s en meeslepende melodielijnen, aangevuld met samples van David Kox. “David Kox?” zullen de fans zeggen. Ja inderdaad, Kong is Kong niet meer, slechts frontman Mark Drillich is gebleven, heden ten dage aangevuld met drumster Mandy Hpman en gitarist Tijs Keverkamp, beiden ook al aanwezig op het comebackalbum uit 2009, maar nu nog uitgebreider met Kox op gitaar en samplebox. Tsja, je moet toch met z’n vieren zijn om een quadrophonische beleving neer te kunnen zetten tijdens concerten.
De muziek op ‘Merchants Of Air’ doet me enigszinds denken aan een oude computerdemo uit de jaren 80. Een demo, destdijds nog op floppy, waarbij een virtueel stuk te zien was met golvende lijnen in een landschap die voor die tijd zijn tijd ver vooruit was. Begeleidt door muziek die zo als bonusdisk op ‘Merchants Of Air’ bijgevoegd had kunnen worden. ‘Unreal Demo’ heette dit spektakelstuk uit de 80’s, en unreal is ook de benaming die je zou kunnen geven aan de afwisselende muziek van ‘Merchants Of Air’. Ok, voor de wat jongere lezers of de lezers die in de 80’s nog niet bevangen waren door het computervirus zou je het een mix van Devin Thownsend meets Ayreon kunnen noemen, maar ook daar zitten wel wat ogen en haken aan.
‘Merchants of Love’ is een uur vol experimentele industrial-progrock optima forma, waarbij moet worden aangetekend dat een stevige stereo-installatie (liefst nog een 5.1) een must is voor een uitgebreider luistergenot van deze cd waarbij de invloeden van Rammstein niet onder stoelen of banken worden geschoven, terwijl verder op, bijvoorbeeld op ‘Stug’ een duidelijke referentie te horen is naar Clawfinger’s ‘Warfair’. Je leest het goed, ‘Merchants Of Air’is niet zomaar in één zin te beschrijven en bij ieder nummer komen meer invloeden en excessen omhoog geborreld, Kong is gewoon niet goed te pakken. En dat is maar ook goed.
