“Wie is Breton?” vraagt u… Breton is een spannend bandje uit het hartje van Londen, dat ontstond na een mislukte auditie voor een andere band. De auditeur vond frontman Roman Rappak en drummer Adam Ainger “equally shit”, waarop de twee besloten zelf een band op te richten. Beiden hadden een diepe interesse in het surrealisme. De naam voor de band was derhalve makkelijk gekozen: Breton, naar André Breton; de Franse schrijver, essayist en vader van de surrealistische kunststroming. Vanavond staan ze in Paradiso en het publiek is razend benieuwd hoe ze hun artistieke voorkeur in de live set zullen verwerken.
De muziek die onlangs op het debuutalbum 'Other People’s Problems' verscheen, zou in ieder geval prima onder het genre "surrealisme" kunnen vallen, als dit in de muziekwereld zou bestaan. Het laat zich moeilijk omschrijven door de sterk vervormde gitaarrifs, de duidelijk aanwezige keyboardklanken en de drum die de ene keer hiphop- en de andere keer dubstep-achtig aandoet.
Het is fijn om te ervaren dat de band goed heeft nagedacht over het omzetten van hun elektronische muziek naar een live set. Live is de muziek dansbaarder dan op het album. Toch is de band nog niet erg ervaren in het optreden. Dat blijkt vooral op de ongemakkelijke houding die de bandleden op het podium aannemen. Zo draait frontman Roman Rappak verlegen zijn rug naar het publiek wanneer hij een moment niets te doen heeft en blijft de interactie met het publiek vrijwel helemaal uit.
Naast het maken van muziek zijn de heren van Breton ook zeer gedreven in het maken van audiovisueel materiaal. Zo deelden ze eerder video’s over opnames in de studio van Sigur Rós op IJsland (O-N-E, T.W.O, THREE, F O U R en 5). Op tournee reist er een vijfde bandlid mee die zich bezighoudt met de videobeelden die achter de band op een doek wordt geprojecteerd. In combinatie met de onduidbare muziek maakt dit het optreden enigszins psychedelisch. Het nadeel is echter dat het zonder verdovende middelen een tijd kost om in een dergelijke flow te komen. Het concert is hiervoor met slechts 35 minuten veel te kort. Het is ook vreemd, want met twee EP's en een LP heeft de band toch voldoende materiaal om een dik uur vol te maken.
Al met al verdient Breton met dit optreden een magere voldoende. Toch heeft de band de potentie om meer met de performance te doen. Want wanneer ze wat meer ervaring opdoen, het publiek beter in hun spel leren betrekken en langer spelen, is Breton zeker het bezoeken waard.
