De organisatie van Fortarock heeft de laatste drie namen bekend gemaakt voor het festival dat op 2 juli in Park Brakkenstein in Nijmegen zal worden gehouden. Asphyx, Sólstafir en Benighted zijn de drie bands die het hardrockspektakel af zullen gaan maken. Dit naast de al eerder aangekondigde hoofdacts Slayer, Machine Head, Anthrax, Trivium en Lamb of God.
Asphyx is één van de grootste Nederlandse death metal bands ooit. De band heeft metal historie geschreven met o.a. albums als ‘The Rack’ (1991) en ‘Last One On Earth’ (1992). Een loodzware, lome én brutale sound zijn kenmerkend voor de band, net als de rauwe venijnige strot van boegbeeld en zanger Martin van Drunen. Een stem die uit duizenden te herkennen is. Het nieuwe album ’Deathhammer’ laat een band horen zoals uit de begindagen. Hongerig en opgefokt jaagt Asphyx de nummers door de speakers. Het titelnummer is zelfs één van de beste death metal songs van de afgelopen jaren. Van Drunen brult dan ook terecht “This is true death metal you bastards!!!” Daar hebben we helemaal niets meer aan toe te voegen.
De IJslandse band Sólstafir is uniek in al zijn facetten. De muziek van deze band is van een adembenemende schoonheid. Het is moeilijk een stempel te drukken op het geluid van deze veelzijdige band. De vier eilandbewoners tonen zich een meester in breed uitwaaierende experimentele klanklandschappen met vervorming. Soms rockend, slepend en traag, maar bij tijd en wijle ook snoeihard. Het doet bij vlagen denken aan bands als Primordial, Sigur Rós, Cult of Luna en Enslaved. Sólstafir is in staat om wonderlijke zwaarmoedige muziek op een ogenschijnlijk luchtige wijze te brengen. Het zal nog vroeg op de dag zijn, maar laat je gerust meevoeren door de schone klanken en de sferische soundscapes. Sólstafir kon wel eens dé verrassing van de dag worden.
Benighted mag gezien worden als een van de kroonprinsen van het brute death metal genre. Wat de Franse band presteert op het laatste album ‘Asylum Cave’ is opzienbarend. De nummers op deze plaat zijn energiek, inventief, absurd en verwarrend. Benighted weet het geheel in een uitermate smeuïg, maar tevens allesvernietigend jasje te gieten. Variatie is het toverwoord bij Benighted. Razende ritmes worden afgewisseld met ingenieuze gitaarloopjes en midtempo drumwerk. De zang gaat van diepe grunts tot hoge screams en de gitaarsolo’s zijn melodieus. Benighted mag het festival aftrappen. We hebben er alle vertrouwen in dat de eerste moshpit van de dag bij deze sympathieke Franse band een feit zal zijn. Topband!
