“Anneke….wie?, nooit van gehoord!” of “Oooh, maakt die chick nog steeds muziek dan?” Zo maar even twee van de vele reacties die ik quote van mensen uit mijn directe omgeving, aan wie ik verteld heb hoe mijn zaterdagavond er uit gaat zien. Geregeld vraag ik mezelf af of deze mensen wel eens buitenkomen, een krant of tijdschrift lezen of op de televisie nog naar de publieke omroep kijken tussen alle trieste talentenjachten van de commerciële omroepen door.
Anneke van Giersbergen begon haar carrière in 1995 als reddende engel bij de metal formatie The Gathering. Nadat die heren de stap van death-/doommetal naar een meer toegankelijkere en progressievere stijl hadden zien mislukken met het tweede album ‘Almost a Dance’, zong Anneke na haar toetreding, de band op hun derde album ‘Mandylion’ regelrecht naar wereldfaam. Vanaf dat moment was The Gathering onbedoeld de vaandeldrager van de groeiende female fronted gothicmetal wereld. The Gathering heeft op dat vlak een hele grote rol gespeeld en is voor vele, momenteel zeer populaire internationale bands, een voorbeeld geweest.
In de kleine dertien jaar dat Anneke deel uitmaakte van The Gathering heeft de band zich steeds verder van de metal verwijderd maar zeker niet op onverdienstelijke wijze, ik heb de band in ieder geval nooit kunnen betrappen op het maken van een slecht of minder goed album. Helaas vertrok Anneke in 2007 bij The Gathering om haar gezin meer aandacht te geven en haar eigen muzikale boontjes te gaan doppen.
Onder de namen ‘Agua de Annique’ en ‘Anneke van Giersbergen & Agua de Annique’ bracht Anneke een drietal lekkere (solo) cd’s en een live cd uit in de periode 2007-2010. Naast veel aandacht op de nationale radio & tv (o.a. een reclamespot voor een verzkeringsmaatschappij, 3FM & D.W.D.D.) en haar medewerking aan ‘Een ticket voor Tibet’ en het kinderproject ‘De Beer die geen Beer Was’, bleef ze ook nog actief in de hardrock- en metalwereld door samen te werken met Ayreon, Anathema (Danny Cavenaugh), Devin Townsend, Within Temptation en zelfs Napalm Death. Een dag na het verschijnen van haar nieuwe cd ‘Everything is Changing’ (dit keer geheel onder haar eigen naam, zonder toeters en bellen) presenteerde Anneke haar nieuwe materiaal live in de niet geheel gevulde maar erg sfeervolle Oude Zaal van de Melkweg.
Voordat Anneke & band haar kunsten gingen vertonen werd het publiek uiteraard eerst opgezadeld met een voorprogramma. Vaak ervaar ik een voorprogramma als een soort straf en slechts zelden is er een klik tussen mij en het voorprogramma. Maar vanavond pakt het verassend goed uit… wat een ballen!…. en dan heb ik het niet over de borsten van driekwart van de band.
The Jacks klinken verdomd lekker. Marcia, Estelle en Dani aangevuld met bassist Joost (ex-Krezip) maken toegankelijke maar ruige rock die lekker in je kop blijft hangen. De strot van zangeres Marcia Savelkoul, de Girlschool/Ramones-achtige uitstraling van Estelle Stijkel en de rake klappen van Dani van Gaalen maken mij nieuwsgierig naar de release van hun nieuwe E.P. ‘Raw & Gorgeous’ volgende maand. De debuut E.P. van vorig jaar draait nu in ieder geval al zijn rondjes in mijn cd speler. En hun uitvoering van Donna Summers’ ‘Hot Stuff’ is wel heel erg ‘Hot’!
De gemiddelde leeftijd van het publiek schat ik op 30+ vanavond, dus de ‘gil’ factor blijft een beetje uit vanavond. Anneke en haar band word op een enthousiaste maar gepaste manier ontvangen door de aanwezigen.
Anneke en haar band met in gelederen Joost van Haaren (ex Krezip, The Jacks), Rob Snijders (Levenspartner) en Annelies Kuijsters (ex Krezip) trappen af met ‘Feel Alive’ wat ook het eerste nummer van het nieuwe album is. Het is een typisch Anneke nummer, maar dat komt misschien wel door haar stemgeluid. Ik bespeur toch wat meer rock elementen dan dat ik gewend ben van haar eerdere solowerk. Het tweede nummer ‘You Want to be Free’ is een lekker up tempo rockertje gedragen door enige elektronica. Na het derde nummer van de set ben ik blij dat ik de online stream van dit album toch even heb beluisterd bij één van onze conculega’s.
Anneke kondigt na het zesde nummer pas aan, voor degene die het nog niet door hadden, haar hele nieuwe album integraal te zullen spelen.
Het is een avond van een hoop pracht. De stilte tijdens de ballade ‘Circles’ en het swingen bij weer andere songs. Anneke van Giersbergen heeft met dit album de balans gevonden tussen melancholie, elektronica en rock, eigenlijk een optelsommetje van haar verleden als muzikant.
De cd ga ik de komende dagen nog heel wat keren beluisteren, de live presentatie ervan heb ik in ieder geval als ‘super’ ervaren…het is in ieder geval een goed begin van het nieuwe jaar.
Tijdens de toegiften kregen de aanwezigen o.a. ‘Saturnine’ van The Gathering, ‘Beautiful One’ en ‘I Want’ voorgeschoteld. Net als in haar tijd bij The Gathering nam Anneke bij enkele songs de gitaar ter hand en dat is maar goed ook want ondanks dat Anneke een mooie vrouw is die zich op het podium volledig inleeft in de muziek heeft ze zich na al die jaren ervaring nog niet ontwikkeld tot een entertainer. Verder dan ‘Hallo, hoe gaat het?’ , ‘Hebben jullie het naar je zin?’ en ‘Dankjewel’ gaat de interactie met het publiek niet.
Jammer, ik heb het bij al mijn trouwe bezoeken aan The Gathering al ontelbare keren gezien, maar het is de muziek die tenslotte telt, en dat is genieten geblazen. Zowel dit optreden als haar nieuwe CD.
