Platenmaatschappij BHM start voor de echte jazz-liefhebber met een serie style-cd’s. Cd’s waar de jazz soort voor soort belicht wordt op een dubbelaar met een complete range aan artiesten. Als eerste in de rij is daar ‘Bebop, it began in the Big Apple’, waarop natuurlijk de minder solistisch beperkte jazz naar voren komt. De stijl die ontsprong aan het eind van de dertiger jaren en staat voor een grote ommekeer in de jazz-wereld, al dan niet omdat de muziek tekenend is voor de nieuwe muziek die de Amerikanen met zich mee brachten met de bevrijding van Europa. Muziek die in meerdere opzichten vrijheid bracht.
Helaas zijn uit de beginjaren van de Bebop weinig opnames bewaard gebleven, mede door de oorlog, maar over het algemeen door de conflicten tussen de muziekindustrie en -vakbonden. Vandaar dat ‘Bebop, it began in the Big Apple’ een overzicht biedt van een 36-tal belangrijke jazz-composities uit de jaren ’44 tot ’55. Met namen als Charlie Parker, Thelonius Monk, Bud Powell, Miles Davis en Dizzie Gillespie pakken we met het album natuurlijk de grote namen, maar ook minder bekende goden als Al Haig (met Stan Getz op saxofoon), George Wallington en Bebop-pionier Fats Navarro.
Opvallende aanwezigen zijn de grote drummers op verschillende composities, met natuurlijk Bebop-gigant Art Blakey (Met Fats Navarro and his band op ‘Barry’s Bop’ en ‘Bebop Rump’, Miles Davis ontdekker Sonny Stitt met zijn Quartet (‘Avalon’ en ‘Cherokee’) en natuurlijk bij de grote Thelonius Monk (‘We See’)), (ex-Miles Davis drummer) Max Roach (met Charlie Parker, Bud Powell en Jay Jay Johnson’s Be-boppers), maar ook Kenny Clarke, onder anderen met zijn eigen 52nd Street Boys, maar ook met de Be Bop Boys, van hetzelfde optreden op 5 september 1946. Natuurlijk vergeten we ook Roy Haynes niet: wie hem nooit als drummer had in zijn combo, telde in feite niet echt mee. Helaas blijft Haynes’ inbreng hier beperkt tot het Bud Powell Trio en het Kai Winding Sextet.
Aandacht natuurlijk ook voor Dizzy Gillespie, met zijn fabuleuze scat op ‘Jump-Did-Le-Ba’ en voor de opvallende veranderingen bij het George Wallington Septet en het Kai Winding Sextet, waarbij de gelijkenissen net zo groot zijn als de verschillen. Waarbij opgemerkt dat Wallington en Winding een vrijwel zelfde setting aan muzikanten gebruikt, hoewel de muziek van Winding een stuk minder klassiek is dan die van Wallington. In beide bands natuurlijk een hoofdrol voor meester saxofonist Gerry Mulligan (Davis’ ‘Birth of Cool’).
Ook aandacht voor pianist Bud Powell, die we op ‘Bebop, it began in the Big Apple’ een voortgang laat horen van zijn carrière, van zijn werk bij Kenny Clarke en Jay Jay Johnson in 1946, tot zijn eigen Bud Powell Trio in 1951. Powell is niet voor niets samen met Monk een van de grootste Bebop-pianisten allertijden en zijn ‘Un Poco Loco’ mag gezien worden als een van de beste composities uit de 20e eeuw.
‘Bebop, it began in the Big Apple’ is een goed overzicht van de East-Coast jazz die zich in de jaren ’40 en ’50 vanuit New York over de gehele wereld uitspreidde en een belangrijke periode vormde in de algehele muziekgeschiedenis. Een must voor jazz-liefhebbers en algemene muziekverzamelaars (8/10) (BHM/ZYX)
