altAls Clapton liefhebber was ik verbaasd over de vreemde combinatie van blues/rockgitarist Eric Clapton samen op een album met jazztrompetist Wynton Marsalis. Wynton wie? zult U zeggen, dat had ik dus ook. In de jazzwereld blijkt de goede man een grootheid te zijn met een flink aantal Grammy’s en Edisons op zijn naam. Over Clapton hoef ik niets te zeggen, zijn staat van dienst is denk ik zomaar bij iedere muziekliefhebber bekend. Het album is al weer even uit, maar toch wil ik U mijn mening erover geven.

Zoals ik al zei is het een vreemde combi, het kan leuk zijn maar het zou zomaar een flop kunnen worden. Clapton een flop?, tja, dat zou ondanks zijn reputatie zomaar kunnen gebeuren. Jazz en blues passen wat mij betreft prima bij elkaar, maar van de jazz is weinig te merken, Wynton kan je beter een dixieland trompetist noemen, want dat is zijn aandeel aan het album. Dit word gelijk duidelijk als het openingsnummer ‘Ice cream’ door mijn huiskamer klinkt. Ik zou bijna de Charleston gaan dansen… Pure dixieland muziek met de zang van Clapton die na drie minuten toch nog even zijn ‘Slow Hand’ laat horen. Als de rest van het album ook zo is dan mag het van mij zó in de aanbiedingenbak van de platenzaak.

Twijfelend of ik de rest van het album eigenlijk nog wel wil horen komt het tweede nummer al uit mijn speakers schallen. Bijna zet ik de cd uit tot ik het gitaarwerk van Eric hoor en zijn ruwe stem mijn kamer vult. Het nummer getiteld ‘Fourty-Four’ lijkt er meer op, echte blues waar ik graag naar mag luisteren. Alleen had het trompetgeschal van Wynton wat mij betreft weg mogen blijven, ik had hier liever een brullende saxofoon gehoord. En dan de gitaarsolo…yeah, zo hoort de blues gespeeld te worden, subliem!

‘Joe Turner’s Blues’, dat is nou zoals het hoort, een heerlijk slowblues nummer met een vleugje jazz. Zeker niet vervelend! Ook hier is het gitaarwerk van Clapton oorstrelend. Na dit nummer besluit ik toch maar om er een goed glas whisky bij te nemen en er eens goed voor te gaan zitten. Helaas kwam ik bedrogen uit, ‘The Last Time’ is een onvervalst jazznummer met alleen maar koperwerk , Clapton doet zijn enorme best om er wat van te maken zonder zijn gitaar, dit is dan ook het enige positieve van het nummer, Clapton’s zangwerk. ‘Careless Love’ lijkt er weer wat meer op, blues optima forma! ‘Kidman Blues’, een heerlijk uptempo bluesnummer waar Clapton laat horen voor dit genre dé stem te hebben, en om over zijn gitaarspel maar te zwijgen.

Track zes van het album is ‘Layla’, een nummer wat denk ik iedereen wel kent. Het opent met scheurende trompetten waardoor ik gelijk al zoiets heb van “laat maar”. Totdat het nummer pas echt begint, dit is echt om te zoenen, ‘Layla’ in deze uitvoering heb ik eventjes op de repeatstand gezet. Heerlijk! Mijn mening word nu wel wat bijgesteld. Zelfs het trompetspel van Wynton misstaat niet bij deze uitvoering. ‘Joliet Bound’ laat horen dat trombonist Chris Crenshaw over een uitstekende stem beschikt. Van track negen van het album, ‘Just A Closer Walk With Thee (New Orleans funeral mars), daarvan kan ik zeggen dat het schitterend is. De stem van Taj Mahal brengt laat met de zeer goed spelende band horen hoe de blues gespeeld moet worden. Na een minuut of acht komt de dixieland weer tevoorschijn met het subtiele gitaarspel van Clapton. Ook op ‘Corrine, Corrina’ wordt het zangwerk door Mahal verzorgd.

Na het eerste nummer van ‘Wynton Marsalis & Eric Clapton – Play The Blues’ had ik er egenlijk al genoeg van, maar ik moet eerlijk zeggen dat het helemaal geen vervelend album is. Eigenlijk had het album wat mij betreft beter Wynton Marsalis – Play’s The Blues feat. Eric Clapton’ kunnen heten, voor “Slow Hand” is er slechts een bijrol weggelegd. Eindconclusie: geen slecht album maar ik had er meer van verwacht. (7/10)(Warner Music).

{slide=Tracklist cd}

1 -Ice Cream

2 – Forty-Four

3 – Joe Turner’s Blues

4 – The Last Time

5 – Careless Love

6 – Kidman Blues

7 – Layla

8 – Joliet Bound

9 – Just A Closer Walk With Thee (Ft. Taj Mahal)

10 – Corrine, Corrina (Ft. Taj Majal)

{/slide}

{slide=Tracklist DVD}

1 -Ice Cream

2 – Forty-Four

3 – Joe Turner’S Blues

4 – The Last Time

5 – Careless Love

6 – Kidman Blues

7 – Layla

8 – Joliet Bound

9 – Just A Closer Walk With Thee (Ft. Taj Mahal)

10 – Corrine, Corrina (Ft. Taj Majal)

11 – Stagger Lee (By Taj Majal)

{/slide}

Deel: