De Zwarte Cross was van vroeger uit een niet door de bond georganiseerde (illegale) motorcross wedstrijd. In de gemoedelijke Achterhoek zijn de Jovinks gaan bouwen aan een feestfabriek met als resultaat een evenement dat van 400 bezoekers in 1992 uitgroeide tot een megafestival met meer dan 150.000 bezoekers vandaag de dag. Een uniek festival dat door zijn bijzondere opzet en bijzondere stunts een wereld apart geworden is met Tante Rikkie als patroonheilige.
Al zwart van de blubber betreed ik met soppende schoenen het immense modderterrein bedekt met hooi. Net zo afwisselend als het weer de afgelopen dagen, zo is ook de invulling van dit volksfeest. Voor blagen, metalfans, theaterliefhebber en sportlieden voor iedereen is er vermaak. Iedereen is en voelt zich er welkom. De dag ontwaakt met een dampend optreden van de Boh Foi Toch in de megatent. De dialect-zydeco-rock-band rond Hans Keuper is een Achterhoekse formatie en kent uit de begin periode bekende namen zoals drummer Jan Manschot en gitarist Ferdi Joly. Twee die inmiddels weer teruggekeerd zijn naar Normaal (‘olde bezetting’).
Uiteraard kan Normaal met opa Bennie Jolink aan het stuur niet ontbreken. Ik kocht in 1992 mijn allereerste cd van hen: “Het beste van Normaal”. Nu bijna 20 jaar later is er weinig meer over van deze rebelse boerenrockers. Plichtsgetrouw worden de nummers gespeeld, leunend op het ooit zo glorieuze verleden. Een glamourpak en strakke gitaar in dito kleur is mooi voor het oog, maar de kracht is helaas weggevloeid. ’t Biertje is gebleven.
Het volgende optreden op het hoofdpodium is de de Blackcorner Boogie Band en kent met gitarist Hendrik Jan Lovink een bekend gezicht. Samen met Gijs Jolink richtte hij in 1992 de band Jovink op. De twee zangeressen zien we overigens weer terug als Jovink het festival op het hoofdpodium mag afsluiten. De band swingt erop los, maar kan me toch niet weerhouden even te gaan kijken bij de motorcross superklasse. Dat blijft altijd een spektakel.
Rowwen Hèze blijkt tot mijn eigen verrassing toch wel een van de hoofdacts te zijn van deze dag. De Manne Van Staal werden goed ontvangen. De ‘Klompendans’ is terug en past allerbest bij het gros van de bezoekers. Goede combinatie, zonnestralen, regens bier en Rowwen Hèze in de wei. Rowwen Hèze stak de mannen van Normaal aardig naar de kroon op hun thuiswedstrijd. Het hele terrein stond tot ver achterin bom- en bomvol. Zoals Normaal zou zingen: Oeh, wat een volk!
Jacqueline Govaert (bekend van Krezip) vormde de brug naar het bruisend slot van de dag bij het hoofdpodium: Jovink and the Voederbietels. De zoon van Bennie heeft het stokje van zijn vader overgenomen en laat zien dat er door de Jolinks nog best gefeest en gerockt kan worden. Aangezwengeld door (manager) André Nijman høken ze erop los. Waren er dan ook nog dingen niet Normaal? Ja! Zo heb ik helaas De Grote Meneer Kaktus Show op het kinderpodium moeten missen net als Madball op het Aardschokpodium en ook de undercoversessies zijn aan mijn neus voorbij gegaan. De Zwarte Cross is een pretpark dat simpel weg te groot is om alles in één dag te zien. En dan te bedenken dat dit slechts één van de vier dagen was.
Foto’s (c) 2011 Marcel Hakvoort
