Vandaag opent het museumpodium Speelklok in museum Speelklok met een primeur voor het publiek. Allerlei artiesten bespelen vanavond verschillende instrumenten die in het bezit zijn van het museum. Bij aankomst worden we onthaalt met champagne. Het schip van de kerk waarin het museum huist, is omgetoverd tot een podium een vele rijen stoelen en om de zoveel stoelen een tafeltje met nootjes. De feestelijke toon is gezet!
Onze host Sven Ratzke onder begleiding van jazzvirtuozen Charly Zastrau en Cord Heineking, brengt het Berlijnse nachtleven met jazzy liedjes naar de Utrechtse binnenstad. Alle artiesten hebben backstage een kleedkamer toegewezen gekregen, Sven echter heeft de invalidentoilet als omkleedruimte gekregen. Verschil moet er zijn! Een goed host neemt genoegen met weinig ruimte off stage en veel ruimte on stage. Sven bespeelt als eerste een historisch instrument uit de collectie van het museum, een heesbeentje. Vele van zijn liedjes passeren deze avond de revue, waaronder ‘Boulevard of Broken Dreams’, ‘Deutsches Sexappeal’ en ‘Ich Uberlebs’. Als eerste van een reeks artiesten bespeelt Wouter Hamel de plingplong, een klein instrumentje waar een karton met gaatjes doorheen gedraaid wordt, een soort klein orgeltje dus.
Sven laat het publiek het apenorkest zien, een instrument wat het museum in 2008 aangekocht heeft. Door aan de slinger te draaien worden vrolijke dansjes ten gehore gebracht op een tongenorgeltje, terwijl tegelijkertijd twee apen musiceren en een derde aap goocheltrucs laat zien. VOF de Kunst speelt dit orkest na. De slinger wordt bij hen vervangen door het werpen van een muntstuk in een blik. Haperingen in de tekst vragen om een nieuw muntje, evenals het doodvallen van de muziek. VOF de Kunst zingt nog ‘Suzanne’ in een nog meer swingende versie dan we al van ze gewend zijn, met als afsluiter een lied begeleid door een 16e eeuws torencarillon.
Pianist Christiaan Kuyvenhoven gaat een pianoduel aan met een zelfspelende vleugel, een Steinway pianola, die nog is ingespeeld door een leerling van Franz Liszt. Christiaan heeft in 2005 een 3de prijs gewonnen op het 7de Internationaal Franz Liszt Pianoconcours, toeval bestaat niet. Christiaan vertelt dat het inmiddels 32–0 voor hem is (incl. het optreden op Lowlands in 2008). Ook vanavond wint hij weer, ik ben benieuwd wanneer de pianola nu eens gaat winnen of wordt de pianola ingehaald door de tijd? Een door Joseph Haydn zelf geprogrammeerde orgelklok, de Niemecz, neemt het klassieke stokje van Christiaan Kuyvenhoven over.
Lucky Fonz III wordt begeleid door de Gouden Limonaire, een kermisorgel wat de gehele avond op het podium staat. Het orgel wordt bediend door de arrangeur van orgelmuziek Jan Kees de Ruijter. Midden in het liedje ‘Draw me a River’ wat Jan Kees speciaal voor deze gelegenheid gearrangeerd heeft voor orgel, komt een geitenstem uit het orgel. De zaal ligt dubbel van het lachen. De 8-koppige band van hoornspeler Morris Kliphuis, genaamd M8, en veelal bestaande uit koperblazers en strijkers, blaast een paar liedjes die sterk doen denken aan symfonische filmmuziek.
Hoogtepunt van de avond voor mij is Ellen ten Damme die optreed met een 19e eeuws vioolspelend konijn, wat te fragiel is om op te pakken. De kleding van Ellen is feestelijk, teruggrijpend op de Gouden eeuw en gewaagd, een combinatie die Ellen ten Damme niet uit de weg gaat. Zichzelf begeleidend op de viool speelt Ellen 2 liedjes van haar theatertour ‘Durf jij’. Sven sluit de avond af met een anekdote en een lied, waarbij hij begeleidt wordt door Morris Kliphuis op hoorn. Vaak wanneer hij thuis komt van een optreden overvalt hem het gevoel dat hij wel moe is, maar dat hij niet kan slapen. Het lied ‘Ich bin zu müde umschlafen zu gehn’ sluit hier naadloos op aan. Met een ‘Slaap lekker!’ verdwijnt Sven de donkerte van het invalidentoilet in.
Foto’s (c) 2011 Armelle van Helden
