Er staat veel op het spel, en de heren van U2 weten dat. Het vorige album ‘The Unforgettable Fire’ met daarop hun best verkochte single ‘Pride (In the name of love)’ zal niet makkelijk te overtreffen zijn. Op dit moment lijkt het of de band bezig is om van een “platina” groepje naar het nivo van een “larger than life” band te transformeren. Met het uitbrengen van het album ‘The Joshua Tree’ zou dit zomaar kunnen gaan gebeuren. Daarom vraag ik jullie aandacht deze week voor ‘Legendary Albums ….. The Joshua Tree (U2).
Voor een band die gespecialiseerd is in grote gebaren, een band die voorbestemd is om écht belangrijk te worden, zou het album de grote klapper kunnen worden, en dat is nou net precies hoe het album klinkt. Dit betekent niet dat het een commercieel album is, ‘The Joshua Tree’ is U2’s meest gevarieerd, subtiele en toegankelijke album, ookal staan er geen echte absolute wereldhits op. Maar vanwege zijn muzikale stevigheid en kracht doet de naam van het album eer aan de boom die groeit in de ‘rocky deserts’ van het zuidwesten van Amerika.
Sinds U2 begon in Dublin 1980 met een suk stevige, emotionele, gitaar georienteerde rock, is er een patroon te vinden in de diverse albums die ze tot nu toe uitbrachten. Het eerste en derde (‘Boy’ en ‘War’) waren sterk en assertief en stonden bol van sociaal bewustzijn. ‘October’ en ‘The Unforgettable Fire’ (hun tweede en vierde album) waren wat sfeervoller. Met ‘The Joshua Tree’ gaat de band niet terug naar het ‘War’ tijdperk, dit heeft de band jaren geleden al uitgesloten. Hits als ‘Sunday Bloody Sunday’ en ‘New Year’s Day’ kwamen met een enorme kracht van het uit 1983 daterende album en de tournee. Ze zagen zelf wel in dat er een gevaar was om ook een van de vele bandjes te worden met veel kreten en slogans en verder niets. Dat was de reden dat ze die periode met een live album en een dvd afsloten.
Ze ruilden hun producer Steve Lillywhite in voor Brian Eno en Daniel Lanois en verklaarden met het album ‘The Unforgettable Fire’ niet meer de intentie te hebben om meedogenloos en heldhaftig te zijn. Op het nieuwe album halen ze Lillywhite terug om vier nummers te mixen en er voor te zorgen dat de diverse textures van het album complete nummers worden met dezelfde agressiviteit van de hits op ‘War’. U2’s handelsmerken zijn er, Bono’s stem, de bass van Adam Clayton, Larry Mullen’s drums en het kenmerkend gitaarspel van The Edge.
Meer dan welk album ook van U2, ‘The Joshua Tree’ heeft de kracht en de allure om grote getalen publiek voor zich te winnen. Nummers als, ‘Where the Streets Have No Name’, het rauwe ‘Bullet the Blue Sky’, het delicate ‘One Tree Hill’ , het opzwepende ‘I Still Haven’t Found What I’m Looking For’ en zelfs het akoestische, bluesachtige ‘Running to Stand Still’ zijn onmiskenbaar U2. ‘The Joshua Tree’ was toen het uitkwam meteen een groot commercieel succes met 20 miljoen verkochte albums, het zou zomaar kunnen dat het het meest geprezen album is wat Bono en zijn mannen hebben uitgebracht. In de album top 1000 van Veronica welke onlangs werd uitgezonden stond ‘The Joshua Tree’ op nummer één. Al met al duidelijk dat ‘The Joshua Tree’ zeker in het rijtje ‘Legendary Albums …..’ hoort te staan.
{slide=U2 – Where The Streets Have No Name}http://www.youtube.com/watch?v=GzZWSrr5wFI{/slide}
{slide=U2 – I Still Haven’t Found What I’m Looking For}http://www.youtube.com/watch?v=GSv-lKwOQvE&feature=related{/slide}
{slide=U2 – With Or Without You}http://www.youtube.com/watch?v=XmSdTa9kaiQ{/slide}
{slide=U2 – In God’s Country}http://www.youtube.com/watch?v=JkbaRJuZ3A8{/slide}
{slide=U2 – One Tree Hill}http://www.youtube.com/watch?v=GQfetXCTFbI{/slide}
