Ozzy Osbourne is overleden. De wereld is een icoon armer. Zijn familie heeft het nieuws bevestigd, maar verder zijn er geen details bekendgemaakt. Voor velen voelde zijn afscheidsconcert vorige week als het echte afscheid van een legende.
Ozzy werd bekend als de onvergetelijke zanger van Black Sabbath en groeide uit tot een van de meest herkenbare gezichten van de rockmuziek. Maar achter het imago van de ‘Prince of Darkness’ zat een man van vlees en bloed. Een vader, een echtgenoot, een vechter en een verhalenverteller.
John Michael Osbourne werd in 1948 geboren in de arbeiderswijk Aston in Birmingham. Hij groeide op in een eenvoudig gezin met weinig geld, maar met een eigenzinnig karakter en een opvallende stem. Als tiener raakte hij in de ban van muziek, vooral door het horen van The Beatles. Het idee dat vier jongens uit Liverpool de wereld konden veroveren, wakkerde iets in hem aan. Hij besloot dat hij dat ook wilde. En hoe.
Begin jaren zeventig richtte hij samen met Tony Iommi, Geezer Butler en Bill Ward de band Black Sabbath op. Wat begon als iets kleins werd al snel een aardverschuiving in de muziekwereld. De logge gitaarriffs, de duistere teksten en de onheilspellende sfeer vormden het begin van wat we nu heavy metal noemen. Ozzy’s stem klonk niet gepolijst, maar ruw, scherp en vol gevoel. Alsof hij zong vanuit een plek waar licht en duisternis met elkaar in gevecht waren.
Na zijn vertrek bij Black Sabbath begon hij aan een solocarrière die hem nog dieper in het collectieve geheugen van rockliefhebbers verankerde. Met albums als ‘Blizzard of Ozz’ en ‘No More Tears’ bewees hij dat hij ook zonder zijn oude band iets bijzonders kon neerzetten. Nummers als ‘Crazy Train’ en ‘Mama, I’m Coming Home’ werden klassiekers. Zijn shows waren uitzinnig en vaak onvoorspelbaar. Hij beet ooit een vleermuis de kop af op het podium, iets wat hem nog jarenlang achtervolgde.
Maar achter de schandalen, de roes en het lawaai, zat een man die worstelde. Ozzy sprak altijd open over zijn gevecht met verslaving. Hij kende de afgrond, maar bleef telkens terugkomen. Dankzij zijn doorzettingsvermogen, maar ook dankzij de liefde van zijn vrouw Sharon. Hun relatie kende stormen, maar ook een onbreekbare band. Samen kregen ze drie kinderen en bouwden ze een leven dat niet altijd eenvoudig was, maar wel oprecht.
In de jaren 2000 leerde een nieuw publiek Ozzy kennen door het realityprogramma ‘The Osbournes’, waarin hij als wat verwarde maar charmante vader en echtgenoot te zien was. Hij was grappig, ontwapenend en liet een heel andere kant van zichzelf zien. Niet langer alleen de rockgod, maar ook de man die moeite had met het koffiezetapparaat en zijn honden achterna zat door het huis.
Tot op hoge leeftijd bleef hij optreden, al werd zijn gezondheid steeds brozer. De laatste jaren vocht hij tegen ziekte en pijn, maar hij bleef, in zijn eigen woorden, ‘hardnekkig als een rots’. Hij bleef muziek maken, bleef interviews geven, bleef bestaan in de harten van zijn fans.
Ozzy was een uniek mens. Iemand die zichzelf nooit als held zag, maar die dat voor velen wel was. Hij gaf stem aan onmacht, boosheid, verdriet en hoop. Hij was een overlever, een artiest die zichzelf niet spaarde, en iemand die altijd trouw bleef aan wie hij was.
Ozzy Osbourne heeft ons meer gegeven dan alleen muziek. Hij gaf ons zijn hele zelf, met al zijn gebreken en grootsheid.
Rust in vrede, Ozzy. Bedankt voor het geluid, de moed, de gekte en de menselijkheid. We zullen je nooit vergeten.