Thijs Kuijken, spil van de Utrechtse altfolkformatie I Am Oak, staat bekend als een artiest die liever verkent dan onthult.
Die denkwijze komt ook fraai tot uiting in zijn muziek: slepend van karakter en zich overleverend aan het moment, zijn stemgeluid aangenaam laverend tussen klank en poëzie. Kuijken kan gevoelens en gedachten prachtig omzetten in beschouwingen van natuurfenomenen en landschappen, ergens op dezelfde golflengte opererend als bijvoorbeeld Bill Callahan, Sufjan Stevens, Red House Painters en Low.
Op de nieuwe langspeler ‘Osmosis’, op 6 september internationaal verschenen via Snowstar Records, onthult Kuijken voor het eerst de oorsprong van I Am Oak’s intuïtieve schrijfwijze en sound. Tijdens het proces ruilde Kuijken de gitaar regelmatig in voor de piano om los te breken van zijn eigen tendensen en tot frisse invalshoeken te komen. Hierdoor is ’Osmosis’ de meest kleurrijke en diverse plaat geworden uit het oeuvre van I Am Oak. Het artwork, met foto’s genomen door Kuijken zelf, is hier een verlengstuk van: de vertrouwde elementen zijn alom aanwezig, maar weer op een frisse abnormale wijze ingericht.
