Open Jongeren Centrum Nirwana in Lierop opent dit jaar alweer voor de 39e keer haar muziekseizoen met een tuinfeest. Inmiddels is het Nirwana Tuinfeest uitgegroeid tot een fenomeen in de regio en hebben veel grote namen het podium aan de rand van Lierop betreden, waaronder Within Temptation en Sepeltura. Met maximaal 2500 bezoekers en twee podia op door bomen omheinde terrein naast Nirwana is het festival overzichtelijk en sfeervol.
Nirwana Tuinfeest is een driedaags festival, waar op de eerste twee dagen een afwisselend programma van binnen- en buitenlandse bands hun opwachting op het terrein maken en de derde dag gereserveerd is voor tribute bands. De derde dag is ook de traditionele familiedag, de entree is dan gratis en er is volop vertier voor de kids.
Ook dit jaar is de organisatie van het tuinfeest er weer in geslaagd om een geweldig programma samen te stellen waarin jonge honden als Dirty Denims en Reptilians het podium delen met ouwe rotten als Papa Roach en the Toy Dolls. Daarnaast staan nationale grootheden als Kensington en Chef’Special geprogrammeerd naast de aanstormende rockers van Navarone en de Staat.
The Dirty Denims maken volgens eigen zeggen “Happy hardrock” en wat we daar onder moeten verstaan wordt al tijdens de eerste akkoorden duidelijk: AC/DC geinspireerde gitaarriffs van gitarist Jeroen, stuiterende ritmes door drummer Thomas en bassiste Ashton, waaroverheen spring-in-het-veld Mirjam op Joan Jett achtige manier zingt. Niet vernieuwend of superorigineel, maar the Dirty Denims maken er een feestje van op het podium en dat straalt uit naar het publiek. Al snel staat een groot deel van het publiek mee te klappen en stuiteren met de band. Hoogtepunten van de show zijn het catchy ‘Dirty Job’, Romantics cover ‘What I like about you’ en afsluiter ‘Famous’ waarbij Mirjam en Jeroen een gitaarduel uitvechten in het publiek.
Kensington is de volgende band die het podium betreedt. De Utrechtse band stond ook afgelopen jaar op het Nirwana podium. Kensington is inmiddels een gevestigde naam in het Nederlandse muziekcircuit, meermalen uitgeroepen als beste liveband van Nederland en graag geziene gast op verschillende festivals. De band doet haar reputatie eer aan op het tuinfeest met een enthousiast ontvangen set waarin veel nummers van het onlangs uitgebrachte album “Rivals” gespeeld werden. Vooral de hits zoals ‘All for nothing’, ‘Ghosts’ en ‘Streets’ worden woordelijk meegezongen door een groot deel van het publiek.
Ook Navarone stond vorig jaar op het podium van Nirwana en velen zullen zich het afsluitende ‘Child in Time’ van Deep Purple samen met Robin Piso van DeWolff nog herinneren. Inmiddels heeft Navarone een nieuw album uitgebracht, ‘Vim and Vigour’ wat een sterke ontwikkeling laat zien ten opzichte van het eerste album ‘Darker Shade of White’. De show opent met ‘Time’, een nummer dat Navarone versie 2014 perfect samenvat: Dreiging, gevoel en steenhard rocken in één nummer. De set bestaat voor een groot deel uit nummers van de nieuwe plaat, maar juweeltjes van het eerste album als ‘The Red Queen Effect’, het beukende ‘Highland Bull’ waarop Bram de kenmerkende baslijn met een slide speelt en het hypnotiserende ‘Sage’. Verdere hoogtepunten van de show zijn ‘Black and Blue’ waarin gitaristen Roman en Kees een fraai gitaarduel uitvechten, ‘Wander’ waarin zanger Merijn het publiek tot de achterste rijen weet aan te zetten tot het meebrullen van: “And I feel that I’m beginning to wander, and I wander straight into the dark”. Navarone is uitgegroeid tot een geolied rockmonster, maar het speelplezier spat nog steeds van het podium.
Met Vandenberg’s Moonkings betreedt een rocklegende het Nirwana podium: Adrianus Vandenberg, voormalig gitarist van Vandenberg en Whitesnake. Het verhaal van Vandenberg’s Moonkings begint in 2011 als Adje Vandenberg gevraagd wordt om een nummer te schrijven voor het kampioenschap van FC Twente, hij zocht samenwerking met zanger Jan Hoving en jonge honden Mart Nijen Es en Sem Chrisoffel als drummer en bassist. De band speelt ouderwetse hardrock met met ballen. Met het album ‘Moonkings’ onder de arm betreedt de band het podium. Het is geweldig om ouwe rot Adje Vandenberg gewoon lekker muziek te zien maken met z’n bandmaatjes. Speelplezier staat duidelijk voorop en dat slaat over naar het publiek, dat geniet van de Moonking nummers. Het ontploft pas echt als Adje zijn klassieke gitaargeluid laat horen in Vandenberg’s klassier ‘Burning Heart’ en Whitesnake’s ‘Here I go again’. De oude meester blijkt nog niks van zijn meesterschap verloren te hebben.
Te zien aan het aantal Papa Roach t-shirts op het Nirwana terrein is de afsluitende band van de vrijdag op Nirwana behoorlijk populair. Papa Roach is opgericht 1993 en had haar grootste succes met het album ‘Infest’ uit 2000 met daarop grote hits als ‘Last Resort’ en ‘Blood Brothers’. ‘Blood Brothers’ is onsterfelijk geworden in de soundtrack van de videogame ‘Pro Skater 2’ wat ook de mannen van Navarone zich nog wisten te herinneren. Maar de band is doorgegaan met het maken van nieuwe muziek en heeft nog steeds een enthousiaste fanbase, waarin niet alleen ouwe rockers de dienst uitmaken, tekenend waren bijvoorbeeld ‘papa and son Roach’, een vader en zoon beiden gehuld in Papa Roach t-shirt. Zanger/rapper Jacoby en zijn companen bestormen het podium met het bijtende ‘Between Angels and Insects’. De energie van de opener wordt moeiteloos de hele set volgehouden. Met name nummers van het al genoemde ‘Infest’ worden gespeeld, maar ook recenter materiaal zoals ‘We are the ones still swinging’ van ‘The Connection’ en ‘Scars’ van ‘Getting Away With Murder’ worden enthousiast ontvangen. De band heeft er zichtbaar zin in en het “We’re a long way from our homes in California, but you guys make us feel at home” klinkt dan ook welgemeend. Wanneer het afsluitende ‘Last Resort’ wordt ingezet geven band en publiek geven nog even alles en wordt de Nirwana weide één grote moshpit.
Dag 1 van Nirwana was zeer geslaagd met een gezellig vol festivalterrein, fijne bands en een geweldige sfeer.
foto’s (c) Ariane van Ginneke/Maxazine
