Friesland heeft Syb van der Ploeg, Drenthe heeft Daniël Lohues, de Achterhoek heeft Normaal.
Groningen heeft:
Martin Korthuis, geboren in 1952 in het Groningse Bedum. Beroepen: Timmerman, molenrestaurateur, welzijnswerker, hotelmedewerker maar voornamelijk: Singer/songwriter. Troubadour. Zijn liedjes gaan over “verlies, vreugde, dood, vaderschap, afscheid, liefde, eenzaamheid…”
In 1992 streek Martin neer op Schiermonnikoog. Hij speelde met een aantal bevriende muzikanten in de band ‘Harvest’ (naar het album van Neil Young) en deed solowerk.
De eerste solo-cd, ‘Broken Hearts, Broken Dreams’ werd in 1994 uitgegeven. Een cd waarop Martin liet horen dat hij niet zomaar een doorsnee zanger is. Met name het titelnummer, dat als laatste nummer op de cd staat, oogstte veel lof. In 1996 nam hij samen met Harvest de cd ‘If You Got A Nickle’op. Het soloalbum dat daarna uitkwam in 1998 kreeg de naam ‘Vrij Zunder Schuld’ en was het eerste album waarop Martin zowel nummers in het Engels als in het Gronings zong. Daarmee was de belangstelling gewekt van liefhebbers van streektaalmuziek en ook de lokale en regionale omroepen begonnen interesse te tonen. Op dit album deed Korthuis ook een cover van de nationaal welbekende Ede Staal, het nummer ‘As vaaier Woorden’ kreeg een extra dimensie door de vertolking van Martin Korthuis.
Het lag dan ook voor de hand dat het derde album een volledig Groningstalige zou worden, en met de titel ‘Lös’ (2002) maakte Korthuis zich inderdaad los van het Engels.
‘Lös’ krijgt in 2006 een opvolger met de titel ‘Aailaand’. Ook op deze cd staat weer een cover van Ede Staal, deze keer werd het liedje ‘Het Het Nog Nooit Zo Donker West’bewerkt. Deze versie van Korthuis krijgt veel airplay en media- aandacht. Dat geldt ook voor de titelsong ‘Aailaand’ waarin Korthuis zijn liefde voor Schiermonnikoog veklaart.
In 2008 volgt een nieuwe cd: ‘Muze’. Prachtig gezongen in het Gronings, warme klanken. Door deze combinatie werd dit album genomineerd voor de Streektaalprijs 2008.
Het laatst uitgekomen album heet ‘Geluk’. Een voor de hand liggende titel, want Martin, die vaak bij een afscheid het woord ‘geluk’ gebruikt als eindgroet, scheen al vantevoren te weten dat mensen gelukkig zouden worden van het luisteren naar dit album. Twaalf prachtige liedjes, waarbij onder andere een eigen vertolking van Jacques Brel’s ‘La Chanson Des Vieux Amants’. Het nummer heet in deze versie ‘Ólle laifde’. Nóg een cover over die liefde: ‘Zaik Van Laifde’ naar Bob Dylan’s ‘Lovesick’.
Ook een nummer van Edwin Jongedijk, een andere streektaalzanger in die zich mag verheugen in een snel toenemende belangstelling, staat op de cd, ‘As ‘k De Kaans Zol Kriegen’.
Herman Veenhof van het Nederlands Dagblad zei over Martin Korthuis & Band: “Muzikaal bovengemiddeld goed. Korthuis heeft een mooi sleetlaagje gekregen op zijn wat droge, weemoedige stem. Akoestisch, strak gespeeld door een hechte band, met accordeon, plukbas en mooi maar niet te opdringerig roffelende trommeltjes.”
Ondertussen speelt Martin Korthuis door. Met zijn band heeft hij het Noorden van het land reeds veroverd en wie weet waar dat nog toe kan leiden. Nummers van Townes van Zandt, Jaques Brel en Bob Dylan voorzien van een Groningse tekst kunnen meer mensen. Niemand zingt ze echter zo als Martin Korthuis…
