Een pionier van de synthesizermuziek is heengegaan. Met droefheid hebben we vernomen dat Dave Ball, medeoprichter en instrumentalist van het iconische synthpopduo Soft Cell, is overleden. Ball was een van de meest invloedrijke figuren in de elektronische muziek van de jaren tachtig en zijn erfenis reikt veel verder dan de hitlijsten die hij domineerde.
Samen met zanger Marc Almond vormde Ball in 1977 Soft Cell tijdens hun studietijd aan het Leeds Polytechnic. Waar Almond de charismatische frontman was met zijn expressieve stem en theatrale uitstraling, was Ball de stille kracht achter de knoppen. Zijn innovatieve gebruik van synthesizers, drum machines en sequencers definieerde het geluid van Soft Cell en beïnvloedde een hele generatie elektronische muzikanten.
Ball had een bijzonder talent voor het creëren van donkere, atmospherische soundscapes die perfect contrasteerden met Almonds emotionele vocalen. Hij combineerde de koude precisie van elektronische instrumenten met een warme, bijna organische muzikaliteit die Soft Cell onderscheidde van vele andere synthpopacts uit die periode.
In 1981 bracht het duo hun cover van ‘Tainted Love’ uit, oorspronkelijk gezongen door Gloria Jones. Balls minimalistische maar hypnotiserende arrangement, met die onvergetelijke bastoon en strakke beat, transformeerde het nummer tot een wereldwijde hit. Het bereikte de nummer één positie in zeventien landen en werd een van de meest succesvolle singles uit de jaren tachtig.
Het debuutalbum ‘Non-Stop Erotic Cabaret’ uit 1981 bevatte nog meer pareltjes waarin Balls vakmanschap schitterde: van het donkere ‘Seedy Films’ tot het melancholische ‘Say Hello, Wave Goodbye’. Hij creëerde een sonische wereld die zowel toegankelijk als experimenteel was, een zeldzame combinatie die de populariteit en artistieke geloofwaardigheid van Soft Cell verklaart.
Toen Soft Cell in 1984 uit elkaar ging, bleef Ball actief in de muziekindustrie. Hij produceerde voor diverse artiesten en richtte het project The Grid op met Richard Norris, waarmee hij ook commercieel succes boekte. The Grid vertegenwoordigde een meer dance-georiënteerde kant van Balls muzikale persoonlijkheid en toonde zijn vermogen om mee te evolueren met veranderende muziektrends.
Ball werkte ook samen met artiesten als Psychic TV en produceerde remixes voor verschillende bands. Zijn technische kennis en artistieke visie maakten hem een gewilde producer en collaborateur in de elektronische muziekscene.
Hoewel Soft Cell in 2001 tijdelijk herenigde en later nog sporadisch samenkwam voor optredens, bleef het werk uit de vroege jaren tachtig het meest invloedrijk. Balls bijdrage aan de ontwikkeling van de synthpop en elektronische dansmuziek is niet te overschatten. Zijn geluid is terug te horen in het werk van talloze hedendaagse artiesten, van indie-electronica tot darkwave.
Dave Ball was meer dan alleen een knoppendraaier of technicus. Hij was een waar klankkunstenaar die bewees dat elektronische muziek emotioneel, diepgaand en radicaal kon zijn. Zijn spartaanse maar effectieve arrangementen waren een les in minder-is-meer esthetiek, terwijl zijn donkere, pulserende bassen en ijle synthesizerlijnen het blueprint vormden voor ontelbare producers na hem.
Dave Ball is 66 jaar geworden.