De intimiteit van 013 Next vormt een scherp contrast met het festivalkarakter dat Nova Twins normaal gesproken tentoonspreidt. Waar Amy Love en Georgia South op festivals hun energie lijken te verdubbelen, voelde de zaalshow in Tilburg anders. Niet minder intens, maar wel gecontroleerder. Het duo leverde hun langste set tot nu toe af, zoals Love trots vermeldde voor het laatste nummer.
Het Britse duo heeft met ‘Parasites & Butterflies’ een album neergezet dat contrasten omarmt. Die filosofie werd meteen duidelijk toen de opening met ‘Black Roses’ naadloos overging in het dromerige ‘Sandman’. Love’s gitaarwerk en South’s baslijn vormden een onwrikbare eenheid, waarbij de grens tussen punk, grime en rock volledig vervagde.
De setlist toonde de veelzijdigheid van Nova Twins zonder in oppervlakkigheid te vervallen. Van het aangrijpende ‘Cleopatra’ tot het rauw uitgevende ‘Taxi’, elke overgang voelde natuurlijk. Het elektronische ‘Soprano’ kreeg een rauwe live-vertaling die de studiooversie overstijgt, terwijl ‘Hide & Seek’ het publiek meenam in een hypnotiserende sound-journey.
Het hoogtepunt kwam tijdens ‘Choose Your Fighter’, toen beide bandleden het podium verlieten om tussen het publiek te spelen. Dit moment van verbinding doorbrak de afstand die in de zaalcompartimentering sluimerde. South’s baslijnen werden voelbaar in de kleine ruimte, Love’s vocalen kregen meer directheid dan op welk festival ook.
‘Parallel Universe’ en ‘N.O.V.A’ toonden waarom Nova Twins als de gamechangers van moderne rock worden beschouwd. Geen nostalgische terugblik, maar een meedogenloze vooruitblik op waar rock naartoe kan. De technische precisie bleef overeind ondanks de emotionele intensiteit, iets wat live niet vanzelfsprekend is.
De mid-set met ‘K.M.B.’ en ‘Drip’ bewees dat het duo ook de rustiger momenten beheerst. South’s bastone vertelde verhalen tussen de noten door, terwijl Love’s gitaarspel ruimte creëerde in plaats van die op te vullen. Deze dynamiek maakt Nova Twins uniek in het hedendaagse rocklandschap.
‘Athena / Bassline B*tch’ fungeerde als perfecte brug naar het slot van de hoofdset. De combinatie van beide nummers liet horen hoe Nova Twins hun eigen regels schrijven. Genres zijn slechts gereedschap, geen beperkingen.
Het tweeliedige slot met ‘Piranha’ en ‘Hummingbird’ onderstreepte nogmaals de contrasten die ‘Parasites & Butterflies’ zo kenmerkend maken. Waar ‘Piranha’ bijtend en direct is, zweeft ‘Hummingbird’ tussen kwetsbaarheid en kracht.
De encore met ‘Antagonist’, ‘Monsters’ en ‘Glory’ voelde als een statement. Nova Twins hoeft niemand iets te bewijzen, maar doet het toch. Love en South hebben met hun muzikale innovatie en onwrikbare chemie een concert afgeleverd dat bewijst dat rock niet alleen nog leeft, maar evolueert.
De intieme setting van 013 Next dwong Nova Twins tot een andere benadering dan hun gebruikelijke festivalshows. Het resultaat was een concert dat misschien minder explosief was, maar daarom niet minder memorabel. Soms vraagt grootheid om kleinschaligheid.
Foto’s (c) Vic Geurts
