Soms krijg je een album in handen waarvan je na de eerste luisterbeurt denkt: dit is precies hoe popmuziek hoort te klinken. Iain Hornal’s nieuwste werk ‘Return to the Magic Kingdom’ is zo’n zeldzame pareltje. De Britse muzikant, bekend van zijn werk met Jeff Lynne’s ELO en 10cc, heeft een album gemaakt dat doet denken aan de gloriedagen van intelligente pop, toen melodie en vakmanschap nog hand in hand gingen.
Hornal heeft jarenlang in de schaduw gestaan als sessiemuzikant en touring-bandlid, maar op dit derde soloalbum laat hij eindelijk zijn eigen stem horen. En wat voor stem! Hij heeft de lessen van meesters als Graham Gouldman goed geleerd, met wie hij trouwens ook samen werkte aan het prachtige ‘If It Were You’ op dit album. Je hoort in elke noot dat dit geen amateur aan het werk is, maar iemand die het vak door en door kent. Het album opent krachtig met ‘Little Bit More’, een nummer dat meteen de toon zet. Producer Jo Webb heeft hier fantastisch werk geleverd; de sound is vol en warm, zonder ooit te druk te worden. Hornal’s stem glijdt moeiteloos over de melodieën, ondersteund door arrangements die zowel inventief als toegankelijk zijn.
Het hoogtepunt van het album is ongetwijfeld ‘Love Your Enemies’,een nummer dat klinkt alsof The Beatles nooit uit elkaar waren gegaan en samen zouden zijn blijven evolueren. De harmonieën, de speelse maar geraffineerde arrangementen, de manier waarop de song zich ontvouwt: het heeft alles wat een perfect popnummer moet hebben. Ben je een liefhebber van Talk Talk? Dan is dit album echt iets voor jou. Hornal beheerst diezelfde kunst van het creëren van ruimte in muziek, het laten ademhalen van songs. De leadtrack ‘Positive People’ toont een heel andere kant van Hornal’s songschrijftalent. Met zijn glam-rock saxofoon en aanstekelijke groove vertelt het verhaal van een charismatische maar onbetrouwbare verkoper. Het is intelligent geschreven, vol ironie maar nooit cynisch. Dit is popmuziek zoals popmuziek hoort te zijn: catchy maar niet oppervlakkig, toegankelijk maar niet dom.
Wat dit album zo bijzonder maakt, is Hornal’s ambachtelijke benadering van songwriting. Elk nummer heeft zijn eigen karakter, maar samen vormen ze een coherent geheel. Hij verstaat de kunst van het schrijven van songs die je meteen kunt meezingen, maar die bij herhaald luisteren steeds nieuwe lagen onthullen. Dat is echt vakmanschap. De productie van Jo Webb verdient aparte vermelding. Hij heeft er voor gezorgd dat elk instrument zijn plek heeft in de mix, zonder dat het ooit rommelig wordt. De drums bonken wanneer dat nodig is, de gitaren schitteren op het juiste moment, en de keyboards vullen perfect aan waar nodig. Dit is hoe je een popalbum produceert.
‘Return to the Magic Kingdom’ is het soort album dat je dag beter maakt. Het is optimistisch zonder naïef te zijn, sophisticeerd zonder pretentieus te worden. Songs als het afsluitende ‘Over And Out’, een vrolijke break-up song, zoals alleen een echte songwriter die kan schrijven, blijven dagen in je hoofd rondspoken. Hornal heeft bewezen dat er nog plaats is voor intelligente, ambachtelijke popmuziek in deze wereld. Hij laat horen dat melodie, harmonie en vakmanschap nog steeds de basis vormen van geweldige songs. Voor iedereen die zich afvraagt waar de echte popmuziek is gebleven: hier is het antwoord. Dit album verdient een plaats in de collectie van elke popliefhebber. Het is tijdloos en toch fris, vertrouwd en toch verrassend. Iain Hornal heeft de magie teruggebracht, en we zouden hem daar dankbaar voor moeten zijn. (8/10) (Lojinx)