In de Muziekgieterij, Maastricht vond op dinsdag een optreden plaats van de Britse band New Model Army. Al decennia lang staan ze bekend om hun krachtige concerten, waarbij politiek geladen poëzie hand in hand gaat met een mix van folk, punk, rock en metal. Gevormd naar het revolutionaire leger van Olivier Cromwell, heeft de band sinds de jaren 80 een trouwe schare fans verzameld.
Het publiek was wekenlang in afwachting van deze avond, waarop New Model Army hun nieuwe album ‘Unbroken’ live zou presenteren. De Muziekgieterij was goed gevuld met fans, die zich verheugden op een avond vol energieke muziek en diepgaande teksten.
Zodra de lichten dimden en de eerste akkoorden van ‘White Light’ door de zaal schalde, brak er opwinding door het publiek. New Model Army betrad het podium, klaar om het publiek mee te slepen op een muzikale reis door ruim vier decennia aan muziek. De keuze voor deze opener van hun nieuwe album zette de toon voor wat komen zou.
Na ‘Echo November’ volgde ‘First Summer After’, waarmee de band liet zien dat hun nieuwe materiaal goed aansluit bij hun bekende sound. Het was vooral ‘Drag It Down’ dat het publiek wakker schudde – een nummer dat de typische New Model Army-intensiteit goed weergeeft. De setlist was zorgvuldig samengesteld, met afwisseling tussen nieuw werk en oudere nummers zoals ‘Never Arriving’ en ‘Do You Really Want to Go There?’.
Een goed moment kwam vroeg in de avond met ‘Idumea’, dat traditionele volkslied dat de band al sinds hun album ‘Thunder and Consolation’ uit 1989 in hun repertoire heeft. Justin Sullivan’s stem klonk hier sterk, terwijl de emotionele lading van dit nummer de zaal in zijn greep hield. Direct daarna volgde ‘Brother’, een nummer dat altijd zorgt voor meezingen en waarbij je kon zien hoe de band en het publiek goed samenwerkten.
Het publiek, waarvan veel mensen uit België en Duitsland waren overgekomen, reageerde positief op elk nummer. Bij ‘Notice Me’ en ‘Before I Get Old’ was het opvallend hoe verschillende generaties fans samen zongen, wat de tijdloze kwaliteit van New Model Army’s muziek onderstreept.
Halverwege de set nam de intensiteit toe met ‘Angry Planet’ van hun 2016 album ‘Winter’, gevolgd door het donkere ‘See You in Hell’. Het was duidelijk dat de band in goede vorm was – elk nummer werd met passie en energie gebracht, waarbij Sullivan zijn kenmerkende raspende stem liet horen en de politiek geladen teksten tot leven bracht.
‘Stormclouds’ zorgde voor een meer atmosferische pauze, maar die rust was van korte duur. ‘No Rest’, een van hun bekende nummers uit de jaren 80, bracht de zaal weer in beweging. De energie bereikte een hoogtepunt met ‘Fate’, voordat ‘225’ – een nummer over de eerste wereldoorlog – voor een emotioneel moment zorgde.
Naarmate de avond vorderde, werd de band krachtiger. Het leek alsof ze energie opdeden van het publiek, dat veel plezier had in de opzwepende muziek. Elk nummer werd ontvangen met applaus en gejuich.
Na de hoofdset keerde de band terug voor een tweedelige encore. ‘Poison Street’, een van hun meer woedende nummers, bracht alle frustratie en passie samen die New Model Army kenmerkt. Het was een goede keuze om de spanning nog een keer op te bouwen voordat ‘Green and Grey’, van hun 1989 album ‘Thunder and Consolation’, voor een meer contemplatieve afsluiting zorgde.
Toen het laatste akkoord van ‘Green and Grey’ wegstierf, liet New Model Army een sterke indruk achter. Het publiek, moe maar tevreden, verliet de zaal met een gevoel van voldoening na een avond vol muziek. Het optreden in de Muziekgieterij zal lang herinnerd worden door iedereen die erbij was. Met hun compromisloze muziek en goede liveperformance hebben ze weer bewezen waarom ze een invloedrijke band uit de alternatieve scene zijn.
Foto’s (c) Christophe Dehousse
